ONVERGETELIJKE REISIMPRESSIES

Birma. Hoewel de Birmese dissidente Aung San Suu Kyi – het boegbeeld van de democratische oppositie in dat land dat nu al veertig jaar met harde hand door een militaire junta wordt bestuurd – in 1991 de Nobelprijs voor de vrede kreeg, lijkt er vooralsnog weinig veranderd. Nog steeds balanceert Birma op de rand van de economische afgrond en worden de mensenrechten met de voeten getreden. “Precies daarom zou ik zeggen: allen daarheen,” stelt Cyriel Van Tilborgh. “Als toerist bekras je de betonnen muren die zo’n dictatuur rond zich optrekt. Dat is een veel effectievere strategie om de democratie te ondersteunen dan het land te boycotten.”

Boeddha. De meest bezongen man in de gebieden langs de Mekong is Siddharta Gautama, de Nepalese prins die leefde in de zesde eeuw voor Christus, uit vrije wil aan zijn royale levensstijl verzaakte, al rondtrekkend “de vier waarheden” predikte en aldus de status van Boeddha – vrij vertaald: de verlichte – wist te verwerven. “Geen wonder dat godsdienst er overal nog steeds zwaar doorweegt. Bovendien blijven Aziaten erg trouw aan familie en voorouders. Daar leer je ten volle beseffen dat religie en spiritualiteit een ruggengraat kunnen vormen voor duurzaam geluk.”

Rijst. Na tarwe is rijst de meest verbouwde graansoort ter wereld. Al eeuwen is het hét basisvoedsel voor miljoenen Aziaten. Tenminste, als er voldoende voorhanden is. Aangezien de wereldbevolking gestaag blijft groeien en de meeste nieuwe monden allicht rijst zullen eten, moet de productie van dit gewas dringend omhoog. Agronomen waarschuwen voor nog meer honger en ellende in een continent dat – met uitzondering van Singapore en Maleisië – niet meteen op de mondiale economie weegt. “Rijst is eten, geld, macht, kleding en opvoeding,” waarschuwt Van Tilborgh. “Als de Chinezen hun plannen doordrijven om de Mekong af te dammen, waardoor de irrigatie van de rijstvelden in de lager gelegen landen in het gedrang komt, dan dreigt een absolute ramp.”

Ankor. Dit feërieke tempelcomplex – ooit het religieuze centrum van de Khmer-dynastie – is dé toeristische trekpleister van Cambodja. Over een gebied van 25 vierkante kilometer liggen hier tientallen antieke tempels verspreid. Vooral de Vishnutempel van Ankor – met zijn langoureuze wandelpaden, majestueuze torens en tientallen beeldengalerijen zowat ‘s werelds grootste religieuze complex – spreekt tot de verbeelding, ook al dreigt de tijdloze poëzie ervan steeds meer te worden aangevreten door het exponentieel uitdijende toerisme. “Toen ik Ankor vijf jaar geleden bezocht,” vertelt Van Tilborgh, “spoorde de gids ons aan om ons te haasten, want na de middag zou de site ‘ overcrowded‘ zijn. Wel, er bleek een handvol toeristen rond te lopen, maar voor Aziaten, die rust en meditatie hoog in het vaandel voeren, is dat al heel wat. Nu staan de bussen er in files aan te schuiven. Met alle gevolgen van dien.”