One Night Stand

Na het wereldwijde succes van “Leaving Las Vegas” bouwt regisseur, scenarist en componist Mike Figgis opnieuw indringende sfeerbeelden op in “One Night Stand”.

M ike Figgis houdt van stijlvolle sfeerschepping. Zijn jazzy composities ademen een verdwaalde Miles Davis-sound uit en hij schildert in vluchtige, maar rake penseelstreken de duistere zielenroerselen van zijn personages. Met zijn uitgesproken persoonlijke stijl wijkt Figgis af van de conventionele genrefilm.

” One Night Stand” kan worden omschreven als een vierstuiversmelodrama over partnerruil, geplaatst tegen een achtergrond van grootstedelijk straatgeweld en aids. Via de bizarre klankdecors en zijn bijna etherische filmstijl geeft Figgis vorm aan de psychologische onevenwichtigheid van zijn personages. Dergelijke lyriek markeert ook Figgis’ magistrale ” Liebestraum“, ” Internal Affairs” en ” Leaving Las Vegas“.

In “One Night Stand” speelt Wesley Snipes de gevierde reclamefilmer Max. Hij woont in Los Angeles, worstelt met een midlife crisis en stelt zich vragen over zijn middelmatig huwelijk en het verpakken van reclameboodschappen na een nachtje overspel met de bevallige Karen (rol van Nastassja Kinski) in New York. Figgis motiveert zijn futiele vertelling door ze tegen de multiculturele en politiek correcte georiënteerdheid van de VS te plaatsen. Vooreerst plaatst hij de twee steden New York en LA tegenover elkaar. De eerste ziet Figgis als een achtergrond voor de creativiteit en het echte leven. Los Angeles staat vervolgens voor bevallige hype en oppervlakkigheid.

Een van de schakels in Max’ bewustzijnsproces is zijn jeugvriend Charlie : een homoseksuele en seropositieve choreograaf. “One Night Stand” opent met het bezoek van Max aan Charlie (levendig vertolkt door Robert Downey Jr.) in New York en hun discussie over succes en artistieke integriteit. Tijdens het korte verblijf in zijn geboortestad botst Max tevens op Karen. Pas een jaar later ontmoeten Karen en Max elkaar opnieuw, zij het aan het sterfbed van Charlie. Ironisch genoeg blijkt Karen de echtgenote te zijn van Charlies broer, de lichtjes homofobe Vernon (perfect vertolkt door Kyle MacLachlan), die bij het bed van zijn aan aids stervende broer met handschoenen aanzit. Tijdens een etentje wordt het druk gezwets tussen Vernon en Max’ vrouw over kinderen, huizen en design laconiek gadegeslagen door Max en Karen. Het vervolg laat zich raden.

Na het exploreren van donkere en destructieve passies in zijn vorig werk, is “One Night Stand” Figgis’ meest positieve film tot nog toe. Zijn ongrijpbare beelden vragen evenwel een bepaalde stemming van de toeschouwer.

PIET GOETHALS

“One Night Stand” komt uit op 15 oktober.

One Night Stand Ongrijpbare beelden.