Ondernemen voor de kick

Autofanaten trekken dit weekend naar de Grote Prijs van België in Francorchamps. Anderen hebben hun eigen sportwagen en zijn niet tevreden met een plek in de tribune. Zij huren het circuit liever zelf. Trends sjeesde voor een keer mee.

Curbstone Track Events uit Zwijnaarde organiseert exclusieve circuitdagen voor eigenaars van supercars – wagens van minstens 380 pk met een prijskaartje van zo’n 120.000 euro en meer. Achter het prille initiatief zit Curbstone, opgericht in december met vijf aandeelhouders die elk 6200 euro kapitaal inbrachten.

Stuk voor stuk hebben ze een passie om hun mechanische monsters – en zichzelf – tot het uiterste te drijven. In mei bracht Curbstone 28 Aston Martins, Lamborghini’s, Ferrari’s, Porsches en een Maserati bijeen voor een dag loeiend amusement in Francorchamps. In de pits stond zo’n 11.000 pk.

Patrick Van Glabeke, een van de stichters, was eind jaren tachtig de medeoprichter van informaticadistributeur Computer 2000 in België en Nederland, het huidige Tech Data. Hij was op weg om zijn derde Porsche te kopen, toen hij bezweek voor een Ferrari 430, aan de andere kant van de Kortrijksesteenweg in Sint-Martens-Latem. 186.000 euro, bijna 500 pk en met een eigenzinnig karakter.

“In die Porsche bracht ik mijn kinderen naar school. Ik ging ermee winkelen naar de Delhaize. Maar met een Ferrari zoals deze… De verkeersdrempels zijn een drama. Hij is veel te opzichtig. Hij maakt lawaai. Je kunt er met moeite een bak bier in krijgen bij wijze van spreken. Zo’n wagen heb je echt om te racen.”

Te goed voor de weg

“Hij heeft achterwielaandrijving. Die spectaculaire foto’s van gecrashte Ferrari’s zijn van mensen die hem net gekocht hebben en er niet mee kunnen rijden of hem uitlenen aan een vriend of aan hun zoon die er ook niet mee kan rijden. Op de rijlessen van Ferrari in Italië hebben ze mij direct met de neus op de feiten gedrukt. Ik remde slecht, gaf te vroeg gas, nam de verkeerde rijlijn, enzovoort. Maar eenmaal je dat onder de knie hebt, heb je nog weinig plezier aan de gewone wegen. Dus zoek je de circuits op.”

“Wat in de markt bestond waren trackdays, veelal van Engelsen en Duitsers. Ze huren voor 20.000 tot 25.000 euro een circuit en hanteren dan prijzen van 400 tot 500 euro per dag. Alleen al om de huur en de waarborg van het circuit eruit te krijgen, moeten ze 150 inschrijvingen hebben.”

“Dan krijg je een enorm amalgaam van auto’s en een gigantisch verschil in snelheid, pk’s en ervaring van de piloten. Levensgevaarlijk. Je krijgt vier keer twintig minuten om te rijden. Maar de eerste ronde warm je op en in de laatste ronde heb je al het rode licht. Netto rij je vier keer een kwartier. Dat is dus 400, 500 euro voor een uur. Wij wilden dat anders. Op zo’n trackday hebben we besloten om het zelf te doen. ”

Curbstone beperkt het aantal deelnemers tot 30, vraagt een minimum vermogen van 380 pk en zet een selecterend prijskaartje van 1250 euro voor niet-leden en 1000 euro voor leden. Lid worden kost 750 euro. Rijden kan de hele dag door. Het zijn geen wedstrijden. Iedereen probeert zijn eigen beste tijd neer te zetten. Er zijn zes trackdagen per jaar.

Naast Van Glabeke, die in de jaren negentig ook mede-eigenaar was van Riverland, dat de computerbladen CM Corporate en CM Computermagazine uitgaf (verkocht aan VNU) en later Starlab mee financierde, behoort ook Patrick Goossens tot de oprichters. Hij was tot 2008 de flamboyante gedelegeerd bestuurder van het Evergemse Gasco, een distributeur van vloeibare gassen die hij in 2007 aan Gimv en KBC Private Equity verkocht. Anderhalf jaar later ging de werkmaatschappij Gasco Europe op de fles. Sindsdien praat hij met Gimv via advocaten.

Gecasht

Curbstone is een bvba en geen vzw, hoewel de starter vandaag draait op vrijwilligerswerk. “Winst maken lukt waarschijnlijk nooit. De kosten zijn te hoog”, verwacht Danny Ledoux, die in de tent zorgt voor Nespresso, cake, aardbeien en frisdrank. Hij is ook de bestuurder van de 18 meter lange Curbstone Truck, een rijdend kantoor met slaapplaats voor acht en een laadruimte voor de bandenmachine en vijf sets banden. In 1998 verkocht Ledoux zijn restaurant en twee supermarkten in Meulebeke en Oostrozebeke aan Colruyt.

Gunther Roelens, coördinator van het evenement en co-oprichter van de motorsportpromotende vzw MMRT (een andere aandeelhouder van Curbstone), bracht hem in het racecircuit. Roelens reed voor het Mabbe- en het Foster’s Suzuki-team en won in 2001 op Francorchamps nog de 24 uur snelheid voor motoren.

“Die mannen hebben geregeld een chauffeur nodig voor zulke vrachtwagens. En ik was toch al een tijdje geleden gestopt met werken. Zo bleef ik in de running.” De truck komt van aandeelhouder Yves De Wintere, die een garagebedrijf runt.

“Wij zijn gewoon een groep vrienden die iets leuks doen”, zegt Van Glabeke.

Crisis is voorbij

Het is een exclusieve club waar Curbstone zich op richt met zijn aangepaste hotelreservaties, catering en autotransport naar de circuits. Volgens Febiac werden vorig jaar 694 nieuwe supercars ingeschreven in België onder de merken Aston Martin, Audi (R8), Ferrari, Lamborghini, Maserati en Porsche (911). Porsche kende een daling met 13 procent in deze categorie, maar Ferrari bleek crisisbestendig met 89 inschrijvingen (+19 %).

Dit jaar belooft goed te worden. Halfweg waren er al 421 inschrijvingen, waarvan 69 Ferrari’s. Volgens secretaris-generaal Dirk Roesems van Ferrari Club Belgio, de officiële club van Ferrari-eigenaars met zo’n 170 leden, zijn er in België een 2000-tal Ferrari-eigenaren als je oldtimers meetelt.

9.30 uur. Net als in de Formule 1 staan marshals opgesteld langs de baan met gele, blauwe, witte en zwarte vlaggen. Sensoren controleren de decibels. 103 is nipt, 107 is out. European Formula Le Mans Cup-winnaar Nico Verdonck brieft de rijders in de voortent van de Curbstone Truck. Hij is door Curbstone als hoofdinstructeur aangetrokken. Ook ex-rally-copiloot Dany Colebunders is erbij.

Momenten later scheuren de eerste bolides uit de pits, bergop naar de Raidillon en dan in de rechte lijn naar Les Combes, waar ze 240 en meer per uur halen. De piloten hebben geluk. Wolken dreigen, maar de baan blijft de hele dag droog.

Ieder zijn handel

Verkoopsdirecteur Philippe Ceulemans van Lamborghini Brussel is present met een witte Gallardo LP 570-4 Superleggera, 245.000 euro, 570 pk, een topsnelheid van 340 per uur. “Lamborghini ruikt potentieel”, lacht Roelens.

Een ondernemer uit de grafische industrie denkt erover zijn Ferrari 430 Scuderia in te ruilen. Maar ook de andere merken hebben hun vertegenwoordigers op het terrein. Carrera Motors, de Porsche-garage van Sint-Martens-Latem, is van de partij. Ferrari-Maserati Antwerpen (FMA) heeft voor zijn klanten zelfs een serviceteam in de pits. Remblokken en banden, met een prijskaartje van 600 tot 1000 euro per set, gaan op een racedag vlot in rook op.

En het zijn niet alleen de distributeurs die hier naast plezier ook business zoeken. Gunther Roelens heeft een participatie in communicatiebedrijf De Facto Image Building uit Deurle en Eventura, een evenementen-organisator. Referentieaandeelhouder in die bedrijven is Rudy de Hainaut, de voormalig gedelegeerd bestuurder van Alken-Maes.

Voorts is Roelens voorzitter van de vzw Business Contact, die sinds drie jaar in de verschillende provincies tweewekelijkse contactavonden voor een zeer divers publiek van kaders, zelfstandigen en ondernemers organiseert.

Curbstone wil via Business Contact zijn Curbs4Friends formule promoten, de verhuur van een supercar mèt instructeur aan groepjes op de Curbstone Track Events. “Als incentive voor klanten of personeel”, zegt Roelens.

Opstartverliezen

Ondanks een database van supercarbezitters trok de eerste trackday van Curb-stone, op het Franse circuit Magny Cours, slechts twaalf wagens. De derde organisatie, in juni op het Circuit de Catalunya bij Barcelona, had zestien deelnemers. “We hadden concurrentie van de Ferrari Owners Days in Francorchamps”, zucht Van Glabeke. “Gelukkig hadden we ook Spaanse rijders. ”

De Ferrari Owners Days zijn georganiseerd onder auspiciën van Ferrari zelf, kosten amper 150 euro per wagen en worden goeddeels gefinancierd door de Ferrari-dealers.

Dirk Roesems van Ferrari Club Belgio geeft toe dat zijn vzw geen rekening houdt met de planning van trackday-organisatoren. Ferrari is ervoor beducht om geassocieerd te worden met gevaarlijke toestanden op trackdays, heet het.

“Wij promoten die trackdays niet. De fabriek houdt zich daar afzijdig van”, zegt Roesems, die in het dagelijkse leven verantwoordelijk is voor ‘driving dynamics’ bij LMS International, de Leuvense software-ontwikkelaar voor auto- en vliegtuigbouwers. Overigens zijn ook de Ferrari Owners Days niet ongevalvrij, met in juni nog een ernstig brandincident bij een tankbeurt, te zien op YouTube.

Jongensdroom

13.39 uur. Racen is risico’s nemen. Dat weet ik zeker als ik naast Van Glabeke in de F430 F1 veel te snel door de Blanchimontbocht ga, krak over de wit-rode boordsteen, de curb. Dan nog zoeft een zilveren Porsche ons in een flits voorbij. Bij La Source ligt hij al 200 meter voor.

Van Glabeke had twee jaar geleden een hartinfarct na een partij golf. Hij kwam er met een dag opname en een stent vanaf. “Een week nadien ben ik hier al komen rijden. Misschien zijn het de bètablokkers, maar tijdens een race ben ik compleet op mijn gemak.”

Wat drijft hem? “Ik ben geen autofreak. Ik had nooit de droom om autopiloot te worden. Wij doen hier ook geen races. Iedereen rijdt voor de fun. Je probeert wel je snelste tijden neer te zetten. Het is een gevoel. Als je door de Raidillon gaat en dan dat lange, rechte stuk dat een beetje omhoog gaat… Daar haal ik 245 kilometer per uur. De topsnelheden zijn niet fenomenaal, het gaat om het gevoel van je bocht goed aan te snijden. Mijn vrouw interesseert het niet. U interesseert het niet. De mensen die hier meedoen wel. Is dat een jongensdroom? Het heeft toch iets … dat mythische gehalte, dat racewereldje.”

In de banden

14.30 uur. De elektronica van de Ferrari van Van Glabeke slaat tilt en moet gereset worden.

“Wij willen geen brokken en we willen vooral geen gewonden”, vertelt de eigenaar tijdens het wachten. “Daarom rijden wij ook op dure Formule 1-circuits. Zij hebben lange uitloopstroken en grindbakken waarin je auto wordt afgeremd.” Het is iets wat je apprecieert als je op de passagierszetel door de bochten giert en overal remsporen rechtdoor ziet gaan.

Om te voorkomen dat de ritten lange tijd moeten worden stilgelegd, heeft Curbstone in een eigen takeldienst voorzien. Een wijze maatregel, want een uur later schuift A. met zijn Ferrari aan de Raidillon in de bandenmuur. Hij is verzekerd, maar de schade van 3000 euro ligt lager dan de franchise van 20.000 euro. Een vriend belooft hem een lift. “Bellen naar je vrouw doe je maar zelf.”

In november rekent Van Glabeke op zon op het Paul Ricard-circuit in de Provence, maar eerst trekt Curbstone in oktober naar Silverstone. Met 1650 of 1900 euro deelnameprijs en een bezoek aan de McLaren-fabriek is dat het hoogtepunt van het seizoen. “Bijna uitverkocht”, mailt Van Glabeke.

Een van de oprichters van Curbstone, Jean-Michel Maertens, de voormalige salesmanager van Ferrari-garage Monza in Sint-Martens-Latem, is onlangs verkoopsdirecteur van McLaren Brussels geworden, de distributeur van McLaren in de Benelux en een onderdeel van de Ginion Group. Wat meteen betekent dat Curb-stone naar een andere redacteur voor zijn nieuwsbrief moet uitkijken.

De starter zit ondertussen door zijn kapitaal en draait op leningen van de aandeelhouders. “Over een week trekken we het kapitaal op met 56.000 euro”, zegt Van Glabeke.

Guy Fawe, de gedelegeerd bestuurder van FMA, de Wijnegemse Ferrari-dealer die in 2004 nog mee door Bernard Van Milders van Flying Holding is opgericht, noemt Curbstone “een mooi initiatief van een paar klanten van ons”. Maar wel risicovol. “Dat is ook de reden dat ik dit niet zelf doe en me hecht aan andere organisaties.”

Door Bruno Leijnse, fotografie WOUTER RAWOENS

“Racen is risico’s nemen. Dat weet ik zeker als ik naast Van Glabeke in de F430 F1 veel te snel door de Blanchimontbocht ga”

Remblokken en banden, met een prijskaartje van 600 tot 1000 euro per set, gaan op een racedag vlot in rook op.