Onderhandelen gaat door de maag

DE KIEZER HEEFT het Belgische politieke spel verbrod door op de verkeerde partij te stemmen. De politici hebben het verbrod door op voorhand veto’s te stellen. Toch heeft dit land snel een krachtige regering nodig, zeker als ik de alarmerende berichten lees over de verzwakkende economie, over een meneer Tarief die als president van een belangrijk land economie verwart met zijn herverkiezing, over de brexit die hoe dan ook op 31 oktober een verkeerde invulling zal krijgen.

ER IS HAAST BIJ, dit land heeft mijn advies nodig. Laten we samen het record snel-een-regering-vormen verpulveren. Het zal het vertrouwen van de kiezer in de politiek herstellen. Ik wil mijn niet zo bescheiden steentje bijdragen aan het welzijn van dit land, en eens te meer heb ik deskundige inzichten verworven waar je die als kind van de Verlichting moet zoeken: bij een recente wetenschappelijke studie.

ONDERZOEKERS VAN de Cornell University en de University of Chicago lieten vrijwilligers onderhandelen over een loonkwestie. Alle onderhandelaars kregen chips met een dipsausje. De ene groep kreeg die chips in een apart kommetje, de andere partijen moesten voor de onderhandeling chips eten uit een gemeenschappelijke kom. De resultaten waren verbluffend: uit drie studies blijkt dat de onderhandelaars die hun chips hadden gegeten uit dezelfde kom veel sneller tot een akkoord kwamen.

ER IS GOED NIEUWS: België heeft in eten en regeringsvorming een boeiende traditie. Zowel Guy Verhofstadt als Elio Di Rupo heeft een stevige reputatie als het op lekker eten aankomt, maar helaas zijn beide heren actief op verschillende niveaus. Mijn contacten met het onderhandelingsteam van Bart De Wever hebben me geleerd dat hij vooral gezond wil eten. Laat hem dus geen foie gras delen. Maar ik heb hem al ge-sms’t: celerius quam asparagi cocunter, het moet sneller gaan dan asperges worden gekookt. Dat wijst uiteraard in de richting van rauwkost. Selder met een gezond dipsausje delen? Pascale Naessens kan haar echtgenoot Paul Jambers inschakelen en samen kunnen ze die essentiële fase van de regeringsonderhandeling gezond in beeld brengen. Weer een stapje om het vertrouwen van de kiezer te herstellen.

WELKE BELGISCHE SCHOTEL zullen de onderhandelaars nog delen? Garnaalkroketten? Te vet en te moeilijk om te delen. Frieten? Ook te vet, maar ze laten zich wel goed samen eten uit één pak. Pizza is te Italiaans, lijkt één partij te veel te bevoordelen en is ook vet. Maar er is één typisch Belgisch gerecht dat je kunt delen door het te scheppen uit eenzelfde kom, en waarvan zeker ook een light versie kan worden bereid: waterzooi. Alleen is het een typisch Vlaams gerecht, maar de heren informateurs, koninklijke verkenners en andere ontmijners moeten dan maar het veld worden ingestuurd met een compromis. Omdat de heer Di Rupo moet aanvaarden dat de onderhandelaars samen een Vlaams gerecht eten, wordt hem het premierschap aangeboden. Voor wat hoort wat, ook in mijn voorstel. Nu ik dat probleem voor het land heb opgelost, kan ik kijken naar andere toepassingen van dit principe.

ALLE CAO-ONDERHANDELINGEN moeten voortaan worden gevoerd in een Chinees restaurant aan een grote draaiende tafel, waar de gemeenschappelijke schotels op ronddraaien. Je moet snel zijn, want anders draait de schotel door naar de volgende partij. Aan het einde van het diner krijgen alle partijen een gelukskoekje, en daarin vinden ze welke loonstijging van kracht wordt. Onderhandelingen met de fiscus mogen niet meer plaatsvinden in een restaurant, maar daar moet dringend een eind aan komen. Een kleine wetswijziging door de nieuwe regering zal volstaan. Een grill op tafel zal de fiscus in herinnering brengen dat de overheid de kleine ondernemer niet mag grillen, en de ondernemer zal beseffen dat hij het beste zijn vingers niet verbrandt aan fiscale fraude.

BURGERPARTICIPATIE is belangrijk! Bezorgt u de regeringsonderhandelaars ook uw creatieve culinaire voorstel?