Onbekend genie

Medardo Rosso verdient een solotentoonstelling als een van de grote voorlopers van de moderne beeldhouwkunst. Al is het de vraag of de timing in het Gentse Museum voor Schone Kunsten ideaal is, na de Toporovski-storm.

Deze tentoonstelling werd mogelijk gemaakt dankzij de nauwe samenwerking met het Medardo Rosso Museum, Barzio (Italië) dat elk werk, dat deel uitmaakt van de tentoonstelling, goedgekeurd en gevalideerd heeft.” Die garantie staat niet zomaar op de website van het Gentse Museum voor Schone Kunsten. De instelling ligt onder vuur, omdat het risico’s nam door de Toporovski-collectie te tonen. De authenticiteit van die werken werd door experts in twijfel getrokken, waarna het museum besliste die niet langer te exposeren. Directrice Catherine de Zegher werd tijdelijk geschorst.

Ook het werk van Medardo Rosso is niet gespeend van controverse: er zijn diverse postume versies van zijn beeldhouwwerken bekend. De situatie is erg ambigu: Rosso experimenteerde zelf met nieuwe variaties van bestaande beelden in afwijkende materialen en afwerkingsniveaus. Hij gaf in zijn testament zelfs toestemming aan enkele mensen om nieuwe versies te maken van plaasteren of wassen modellen. Zelfs na de publicatie van zijn oeuvrecatalogus in 2009 is het niet altijd duidelijk of bepaalde werken tijdens of na zijn leven gemaakt zijn. De medewerking met het Medardo Rosso Museum moet die potentiële authenticiteitsangels uit de expo halen.

Het staat buiten kijf dat de beeldhouwer een solotentoonstelling verdient. Samen met Auguste Rodin was Rosso een van de grote vernieuwers van de beeldhouwkunst, op de wip tussen de negentiende en de twintigste eeuw, al is hij vooralsnog vooral bekend bij kenners. De expo toont hoe hij brons, was, plaaster én fotografie gebruikte om zijn beelden te maken. Door hun hoge graad van experiment en abstractie plaveiden die sculpturen de weg naar het modernisme.