O’Comme 3 Pommes

Alain Ramboux en Marc Pauwels ontvangen in hun knusse eetzaal zoals bij hen thuis.

in hun knusse eetzaal zoals bij hen thuis.

De Brusselse eethuizen waar Vlamingen in het Nederlands worden onthaald, zijn op twee handen te tellen. We waren dan ook aangenaam verrast toen wij het restaurant O’Comme 3 Pommes binnenstapten en op onze vraag naar een vrij tafeltje, een antwoord in keurig Nederlands kregen.

Er was meer dat aangenaam verraste: de decoratie. Het gelijkvloers van het hoekhuis aan het levendige Kasteleinsplein baadt in een speels elegante, achttiende-eeuwse sfeer, waarbij de appel centraal staat (appels op prenten, appels in geblazen glas, appels met parelmoerglans en goudkleurige lovertjes op tafel). Zorgvuldig gekozen voorwerpen, fraaie stoffen, oosterse tapijten, schemerlampen, kroonluchters van metaal en glas, sierlijke rotanstoelen en feestelijk gedekte tafels zorgen voor passie en knusheid.

O’Comme 3 Pommes is het levenswerk van Marc Pauwels en Alain Ramboux. Alain is eigenlijk dokter en Marc was vroeger commercieel directeur bij een multinational. Zij hielden van ontvangen, droomden van een restaurant en waagden tien jaar geleden de sprong. Door hun liefdevolle aanpak kregen ze in de loop der jaren een trouwe schare bevriende aanhangers.

En wat brengt de keuken? Het reclamebord voor de deur heeft het over fusion kitchen, een term die slaat op het verantwoord mengen van eetculturen, smaken en technieken om tot hoogstaande gerechten te komen. De kok van O’Comme 3 Pommes is van Afrikaanse origine, maar wij ervoeren zijn gerechten niet als fusion: hij brengt eerder een eigen, uitheems geparfumeerde versie van de onvergankelijke Belgisch-Franse keuken.

Het leien bord dat aan tafel wordt gebracht, vermeldt twaalf voor-, twaalf hoofd- en twaalf nagerechten tegen eenheidsprijzen. Je kan zelf kiezen voor een ‘menu à la carte’: voor één gang betaal je 28 euro, twee gangen kosten 39 euro, drie gangen 47 euro. Dit repertoire wordt onder het middaguur aangevuld met een tweegangenlunch (12 euro) en een businesslunch van drie gangen (27 euro).

De wijnkaart vermeldt uitsluitend Franse wijnen. Onze keuze viel op een Gigondas van Pierre Ferraud & Fils (45 euro), een aangenaam lichte versie van een warme en kruidige rode wijn uit het zuidelijke rhône-gebied. Er kwamen twee voorgerechten: minilasagne met eendenlever en bospaddestoelen en, aan de andere kant van de tafel, taart van bladerdeeg bedekt met tomaten, mozzarella, kappertjes en oregano. Beide bereidingen waren smakelijk en rijk. Hoofdgerechten waren: hazenrug met veenbessen, kastanjepuree en gepocheerde peer en, als tweede bereiding, rode poon met lauwe sla, chips en coulis van peterselie. Deze keer waren wij minder enthousiast: het vlees van de hazenrug was aan de droge en taaie kant en ook de hoedanigheid van de rode poon stelde teleur. Om af te sluiten bestelden wij ‘moelleux’ van chocolade, geparfumeerd met single malt. Op tafel kwam een ovenpot met gebakken chocolademousse vergezeld van een bol ijs: de moelleux hadden wij al beter geproefd.

Wij vonden het niveau van de keuken ondergeschikt aan het comfort, het opulente decor en de persoonlijke ontvangst.

Pieter van Doveren [{ssquf}]