No recession, no business

De bedrijfsblindheid van Patrick Janssens signaleert een dieper probleem. …

De bedrijfsblindheid van Patrick Janssens signaleert een dieper probleem. Bij rood gaat vandaag de aandacht voluit naar zachte zaken. De sociaal-democratie was een rationele en emancipatorische beweging. Een beweging die de schellen van de ogen liet vallen en vocht tegen het obscurantisme. De Britse socialist en wereldmeester H. G. Wells schreef opzwepende boeken en pamfletten over maanreizen, tijdmachines, mensen als goden. De sociaal-democratie liep in de spits voor het onderwijs, de universiteiten, de bevrijdende technologie.

Die rationaliteit laten haar Vlaamse volgelingen ondersneeuwen door de hypes van de dag. Wat denkt de SPA over genetisch gewijzigde gewassen, over het klonen, over kernenergie als middel tegen broeikasgassen, over de groeikansen van bedrijven, over het wetenschappelijk onderzoek? Weinig tot niets. Als de SPA-voorzitter schrijft of praat over bedrijven, dan verzakt hij in gepeins over werkomstandigheden, onthaasting, tweeverdieners, kinderopvang, ondernemingsdemocratie. Schone zaken die de kern verwaarlozen: producten of diensten bedenken, produceren, verkopen, exporteren. Vraag aan Gerard Van Acker, socialist en fier om het te blijven, wat hij aan intellectuele steun en inleving kreeg van de SP voor zijn taak bij de Gimv. Niks. Er was één SP-bons die kon volgen en belangstelling had, Norbert De Batselier. De rest steggelt liever over pensioenen, uitsluiting en sociaal kapitaal. Mag best, maar niet als het alleen dat is. De SPA kijkt naar de ondernemingen als een bruine pater naar een bordeel. Hulpeloos. Even hulpeloos blikt zij naar de voortbrengselen van de moderne wetenschap. Nogmaals. Wat vindt zij van genetisch gewijzigde gewassen? Officieel niets, want de interne discussie is niet gevoerd en politiek holt zij liever milieugoeroes achterna. En Agalev met zijn aangeboren talent voor hysterie.

De SPA verloochent de historische rol van het socialisme. To produce is to pollute en redelijke aandacht voor de gevolgen moet. Dat de SPA echter het front van le progrès verlaat en zich schaart bij de vijanden van de rationaliteit krijgt geen vergiffenis. Het vermoeden bestaat trouwens dat de SPA-top het allemaal wat moeilijk vindt. Er is inderdaad een kloof tussen het publiek en de feiten omtrent het milieu, de kernenergie, de gentechnologie. Waarom helpt de SPA niet mee om deze te dichten, om de vraagstukken voor een breder publiek te verhelderen, om te bewijzen dat de markt van de meningen ook kan rusten op kennis en fatsoen? Laat Frank Vandenbroucke, die stamt uit een familie van wetenschappers en een man is van de hersenen, een congres leiden over Socialisme en Rationaliteit.

Frans Crols