(Belga) Het Rekenhof heeft woensdag een kritisch rapport gepubliceerd over de structuur en de financiële toestand bij de spoorwegen. Het rapport kwam er op vraag van de minister van Overheidsbedrijven en van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, naar aanleiding van de gewijzigde structuur van de NMBS-groep (sinds 2005) en de daaruit voortvloeiende geldstromen tussen de verschillende filialen. Het rapport is overgemaakt aan het parlement.
De audit geeft de vakbonden alvast op één punt gelijk: de samenwerking tussen de drie moedermaatschappijen verloopt soms moeizaam. “Zo zijn er meningsverschillen over de beheersing van de uitgaven en de impact daarvan op de door de NMBS-holding te consolideren schuld. Ook over de gehanteerde tarieven voor de onderlinge facturatie op basis van de intragroepscontracten zijn er meningsverschillen.” Uit het rapport blijkt de zeer complexe structuur: de drie spoorbedrijven -NMBS-holding, NMBS en Infrabel- hebben direct en indirect participaties in 114 filialen. Hun onderlinge werkafspraken zijn contractueel vastgelegd in maar liefst 90 zogenaamde ‘Service Level Agreements’. Hierbij ontbreekt het aan een uniforme aanpak en aan een eenvormig toezicht. De audit van het Rekenhof buigt zich ook over het schuldbeheer bij de spoorwegmaatschappij. De geconsolideerde netto financiële schuld van de groep steeg in 2011 tot 3 miljard euro. Het Rekenhof verwacht bij ongewijzigd beleid een verdere stijging tot 4 miljard euro. Het auditrapport hekelt tot slot nog het gebrek aan een gemeenschappelijke definitie van consultancy bij de NMBS-groep. De kosten ervan worden tussen 2005 en 2011 geraamd op 837,5 miljoen euro. De nieuwe structuur zorgde immers voor dubbel werk, rivaliteit en verspreiding van de knowhow. Maar of een nieuwe structuur zal leiden tot een daling van de consultancykosten, durft het Rekenhof te betwijfelen. Het verwacht veeleer een positief effect van een meer rationele verdeling van de bevoegdheden en van een betere samenwerking en sturing. (Jonas Hamers / ImageGlobe)
