Neutrale beheerder van Limburgs fortuin

Redactie Trends

19-04-2007, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:52

Het verzuilde Limburg reageerde onthutst toen Erik Monard een jaar geleden voorzitter werd van de Limburgse Reconversiemaatschappij (LRM). Welke kleur had hij? Juist zijn neutraliteit bleek en blijkt een troef.

Een jaar geleden werd Erik Monard (51) voorzitter van de Limburgse Reconversiemaatschappij (LRM). Tot ieders verbazing, ook de zijne. Hij had immers geen politieke kleur en dat gaf ook wel eens aanleiding tot speculaties. “Tot mijn verwondering is de verzuiling nog springlevend. Ik stelde uitdrukkelijk dat ik het mandaat zou aanvaarden áls het kon in onafhankelijkheid. Dit is zo ongewoon, dat men blijft zoeken om mij partijpolitiek te plaatsen.”

Monard liet ook verstaan dat hij geen politieke inmenging in investeringsdossiers zou aanvaarden. Hij grinnikt: “Met als gevolg dat geen enkele politicus druk uitoefent. Misschien uit vrees voor een averechts effect. Ik laat die veronderstelling rustig leven.”

Door zijn neutraliteit kon Monard alvast een delicaat dossier als de inplanting van de KU Leuven op LRM-terreinen in Genk ontmijnen. De eerste letter van deze universiteit was voor bepaalde politieke milieus al jaren de reden om het dossier te blokkeren, hierbij aangemoedigd door de Universiteit Hasselt.

Een andere belangrijke beslissing was de aankoop van 240 hectare grond van Recticel, die de LRM in Lommel zal ontginnen. Gelooft hij echt dat een bedrijf naar het nauwelijks ontsloten Lommel wil trekken? Een kip-of-ei-redenering, noemt Monard dit. “De overheid investeert niet in infrastructuur als er geen industrie is. En een bedrijf blijft weg als er geen ontsluiting is. LRM geeft de aanzet om die cirkel te doorbreken. Lommel ligt toch aan de IJzeren Rijn op de as Antwerpen-Ruhrgebied. Het Antwerpse Havenbedrijf is al komen aankloppen. Ik ben er geweldig trots op.”

Een teer punt was het feit dat Monard mee het belangrijke zakenadvocatenkantoor Monard-D’Hulst leidt. Naar eigen zeggen heeft hij zich slechts in drie dossiers moeten onthouden omdat een cliënt betrokken was.

Naast de successen maakte Monard ook inschattingsfouten. “Ik dacht dat alles toch een beetje sneller ging.” Zo hoopte hij bij de start slechts een paar dagen per week aan LRM te besteden. Dat kon uiteindelijk pas toen in september Gerard Buteneers als algemeen directeur werd aangesteld na een lange selectieprocedure.

Wie de geschiedenis van de Limburgse Gazellen erop napluist, zal dikwijls op cruciale momenten de LRM tegenkomen (zie dossier Gazellen, blz. 36-51). Monard wil dat versterken. Hij wil af van het imago van de LRM die als een kloek op haar miljoenen broedt (eigen vermogen: 339,5 miljoen euro). “Er is nood aan meer besluitvaardigheid. Wie risicokapitaal beheert, kan succes kennen. Maar het publiek zal ook moeten aanvaarden dat we al eens geld verliezen.”