Neovintage redt de meubelen

Verschillende ondernemers willen vergeten meubelontwerpen van Belgische architecten weer uitbrengen. Worden Jules Wabbes, Louis Herman De Koninck en Christophe Gevers de nieuwe Eames, Prouvé en Le Corbusier?

Een beetje fan van vintage meubilair kent of koopt ontwerpers als Charles & Ray Eames, Charlotte Perriand, Le Corbusier, Alvar Aalto, Jean Prouvé, Serge Mouille, Arne Jacobsen of Hans Wegner. Die zogenaamde mid century-designers zijn zo gehypet dat zowel de vintagestukken als de heruitgaves vlot verkopen.

Belgische succesontwerpen telt dat rijtje nog niet. Toch is misschien een keerpunt in zicht. In België zijn designantiquairs als Frederic Rozier (Gent), Michael Marcy (Antwerpen) en Vincent Colet (Brussel) bezig om het vergeten Belgische meubelerfgoed op te waarderen.

Ook de markt van heruitgaves van Belgische ontwerpers begint stilaan te floreren, met bescheiden initiatieven. Aanstoker is Luc Vincent, ontwerper bij kantoormeubelenmerk Bulo en artistiek directeur voor Bulo’s heruitgaves van Jules Wabbes-meubilair.

Wabbes ontwierp meubels en inte-rieurs zowel voor Sabena, Generale Bank, het Gemeentekrediet als voor rijke particulieren. Maar door een fout partnership raakte zijn bedrijf Mobilier Universel stelselmatig de rechten op zijn meubels kwijt. Van Wabbes perfectionistische afwerking en rijkelijke materiaalkeuze bleef niks meer over. Op de vintagemarkt is Wabbes nog steeds erg populair, ook al is het opletten voor namaak.

Wabbes’ weduwe Marie en hun dochter Marie-Ferran maakten er hun levenswerk van al de verloren licenties terug te kopen. Luc Vincent mocht die licenties beheren en begon vanaf 2010 ontwerpen van Wabbes opnieuw uit te geven: een zetel, bureau en taboeret, richtprijzen tussen 1000 en 6000 euro.

Uit de vergeetput

Frederic Rozier en Vincent Colet, designantiquair in Gent en Brussel, kiezen de moeilijke weg: zij willen vergeten ontwerpen van onbekende Belgische architecten en designers heruitgeven. Colet lanceert tegen september 2012 gelimiteerde re-edities van Christophe Gevers (een ex-docent van Luc Vincent), Rozier duikt in de archieven van vergeten Belgische architecten zoals Bontinck, Lampens en De Mey.

Van George Bontinck, de architect van het ICC in Gent, wil hij een dressoir heruitgeven, van Juliaan Lampens, de modernistische betonarchitect uit Eke, een krukje. Dat model ontwierp hij speciaal voor een woning en kwam nog nooit op de markt. En er zijn ook plannen met ontwerpen van Jos De Mey. Die collectie brengt hij onder in zijn nieuwe designlabel ‘Lost & Found’.

Professioneel stootte hij tijdens zijn zoektochten vaak op ontwerptekeningen van architectenmeubels: vaak nooit uitgegeven, soms in heel beperkte oplage. Rozier wil die ontwerpen opnieuw laten maken bij Decoene Decor in Kortrijk. Dat is een spin-off van meubelwerkstede De Coene waar nota bene ooit beroemde meubels van Knoll, Bertoia en Mies van der Rohe van de band rolden. In samenspraak met de families van de architecten of ontwerpers zal Rosier de ontwerpen opnieuw lanceren in beperkte oplages van 8 tot 12 exemplaren. De lancering van het label is voorzien voor november 2012, maar wellicht komt er een preview op Interieur Kortrijk.

THIJS DEMEULEMEESTER