DE NATIONALE BANK vindt dat de Belgische banken te soepel woonkredieten toekennen. Daardoor is de schuldenlast van de Belgische gezinnen boven het Europese gemiddelde gestegen. De toezichthouder spreekt van een zorgwekkende evolutie, die een goede werking van de banksector bedreigt.
Bizar genoeg veroordeelt de Nationale Bank (NBB), als toezichthouder op de financiële sector, hiermee haar eigen beleid. Dat de vastgoedprijzen in België almaar stijgen, heeft alles te maken met het lagerentebeleid. Doordat gezinnen minder rente moeten afbetalen, hebben ze de financiële ruimte om hogere vastgoedprijzen te betalen.
De lage rente zorgt er ook voor dat geld op spaarrekeningen amper nog iets opbrengt. Burgers geven hun spaargeld dan sneller uit aan een eigen huis, een tweede verblijf, of ze helpen hun kinderen aan een huis. Bovendien is investeringsvastgoed voor veel Belgische beleggers uitgegroeid tot een volwaardig alternatief om inkomsten te genereren.
Ten slotte bestraft het ECB-beleid banken met liquiditeitsoverschotten. Zij worden aangemoedigd het geld uit te lenen om een boete te vermijden. Dat is toch waar het ‘gratis geld’-beleid toe moest leiden: de banken dienen de kredietkraan open te draaien zodat er gekocht en geïnvesteerd wordt.
Als de banken inderdaad hypothecaire leningen met hogere risico’s en lagere marges verkopen, is dat ongezond. En dan legt de NBB terecht extra kapitaalbuffers op. Maar de centrale banken moeten beseffen dat ze mee verantwoordelijk zijn voor de soepele kredietverstrekking. De ECB heeft de kat bij de melk gezet, en de kat drinkt gulzig.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier