Naar ‘neen’ luistert ze niet

Alain Mouton

Ze gaat er prat op dat ze niets van computers afweet. Nochtans verwacht iedereen dat Carly Fiorina (46), sinds een goed jaar chief executive officer (CEO) van ‘s werelds tweede grootste computerfabrikant Hewlett-Packard (HP), het bedrijf zijn oude glorie van uitvinder en vernieuwer op de elektronicamarkt terugbrengt. Toen ze bij HP binnenstapte, zei Fiorina: “Gebrek aan mensen die alles van computers weten, hebben jullie niet. Er ontbreekt wel iemand met een strategische visie. En die breng ik mee.”

Vorige week zette ze de eerste stap: het Californische bedrijf wil 18 miljard dollar (meer dan 800 miljard frank) betalen voor de ICT- (informatie- en communicatietechnologie) en adviesafdeling van de consultancygroep PricewaterhouseCoopers. HP (totale omzet: 116 miljard dollar, 123.000 werknemers wereldwijd) haalt tussen 1,5 en 2 miljard dollar van zijn omzet uit consultancy. Dat aandeel moet volgens Fiorina toenemen.

Hewlett-Packard (‘de grootvader van Silicon Valley‘) is legendarisch geworden als specialist in de ontwikkeling van hardware, maar de elektronicafabrikant bleef de voorbije jaren ter plaatse trappelen. Concurrenten keken meewarig of met enig leedvermaak naar de oude uitvinders (HP stond mee aan de wieg van de rekenmachine) die het moesten afleggen tegen het geweld van bijvoorbeeld Sun Microsystems.

Maar sinds 19 juli 1999 – de eerste werkdag van Fiorina bij HP – zijn de grapjes schaars geworden. Hewlett-Packard is aan het evolueren naar een servicebedrijf en lijkt aardig op weg om op de markt van de servers Sun naar de kroon te steken.

Eind vorig jaar lanceerde Fiorina al een schot voor de boeg toen ze een opdracht van Amazon.com binnenhaalde voor de levering van twintig HP-servers. En dat terwijl Amazon.com een trouwe klant was van Sun.

Indien Fiorina de lijn kan doortrekken, krijgt ze een plaats in de hitlijst van ‘s werelds beroemdste en belangrijkste topmanagers van de voorbije twintig jaar – genre Jack Welch (General Electric) of John Chambers (Cisco). Voor zover dat al niet het geval is: Carly Fiorina is de eerste vrouw die aan het hoofd staat van één van de dertig bedrijven die de Dow Jones-index bepalen. Bovendien werd de geboren Texaanse (Austin) de voorbije twee jaar door Fortune uitgeroepen tot meest invloedrijke businesswoman: in 1998 als manager van een afdeling van Lucent Technologies, in 1999 als CEO van HP.

Haar voorbeelden? “Ik heb er geen. Of toch: Scott McNeally(nvdr – de CEO van Sun Microsystems). En John Chambers, een goede vriend.” Sinds ze naar Los Altos verhuisde, vlakbij het hoofdkwartier van HP in Palo Alto, woont ze een straat verder dan de Cisco-topman.

Een beetje weirdo is ze ook: Carly Fiorina staat elke morgen om 4 uur op om haar verzameling wilde vogels te voederen en in de moestuin te werken.

Doorheen Fiorina’s leven loopt een rode draad: niet luisteren naar de neen-schudders die her en der opduiken. Sinds haar achttiende werd ze constant omringd door nay-sayers. Carly Fiorina, geboren als Cara Carleton Sneed, was de dochter van een hoogleraar in de rechten die wou dat Carly in zijn voetsporen trad, maar daar kwam niets van in huis. Ze wou en zou filosofie en middeleeuwse geschiedenis studeren in Stanford. De CEO van HP is ervan overtuigd dat die opleiding haar nog altijd van dienst is: “Ik moet vaak de kern van een probleem analyseren. Wel, als je als student 1000 pagina’s filosofische en theologische beschouwingen van Thomas van Aquino moest samenvatten op twee A4’tjes, dan helpt dat wel.”

Nadat ze haar diploma’s had behaald, koos ze toch voor rechten – al hield ze die studie vlug voor bekeken. Na een kort intermezzo als receptioniste en lerares Engels in Italië stapte ze de zakenwereld binnen. Intussen had de Amerikaanse immers een MBA op zak. Ze aanvaardde een commerciële functie bij AT&T en leerde er haar tweede man Frank Fiorina kennen (haar eerste huwelijk op 20-jarige leeftijd was geen lang leven beschoren).

In 1989 moest ze voor een tweede keer het hoofd bieden aan neen-schudders. Ze speelde met de idee om over te stappen naar de afdeling Network Services van AT&T, de voorloper van Lucent Technologies. Iedereen raadde het haar af, want ze zou zich nooit thuis voelen tussen al die ingenieurs. Fiorina deed haar zin en bouwde de afdeling uit tot Lucent Global Service Provider, specialist in dienstverlening en verkoop van netwerken en software. In 1997 kwam ze aan het hoofd van de consumer-afdeling van Lucent en besloot meteen om die divisie af te bouwen. Ze paste niet in de business-to-business-activiteiten van de ontwikkelaar van communicatiesystemen en -software.

Een no-nonsense aanpak die ook voor HP geldt. Dat was nodig: haar komst alleen al was een schok, want voor de eerste keer kwam iemand aan het hoofd van HP te staan zonder een lange staat van dienst binnen de onderneming. Fiorina volgde Lewis Platt op, een 58-jarige die fin de carrière was en dé exponent van een vastgeroest bedrijf. Fiorina haalde meteen de rules of the garage van onder het stof, de vuistregels die de oprichters Bill Hewlett en Dave Packard in 1939 hanteerden toen ze het bedrijf in een oude garage opstartten: “een minimum aan bureaucratie” en “radicale ideeën zijn niet noodzakelijk slechte ideeën.” Alle leden van het directiecomité kregen een nieuwe functie en ze gaf de marketingverantwoordelijke de opdracht aan beginnende internetondernemingen computers en software te leveren in ruil voor aandelen.

Daarnaast maakte ze 200 miljoen dollar vrij om de merknaam een opfrisbeurt te geven. Bij haar aantreden had ze immers vastgesteld dat tientallen producten niet eens naar de naam HP verwezen. “Er is een rebranding gepland voor volgend jaar,” repliceerden de oudgedienden. Haar antwoord: “Begin er maar onmiddellijk aan.”

Resultaat: sinds juli 1999 is de aandelenkoers van HP met 29% gestegen.

alain mouton

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content