De Britse economie heeft al een brexitreferendum en haperende onderhandelingen overleefd. Het is veel minder zeker dat ze ook een harde scheiding met de EU overleeft.
De jongste jaren stal de Britse economie de show onder de grote, rijke landen. Het bbp is de afgelopen vijf jaar met een vijfde gegroeid. Hoewel de loongroei minnetjes was, draaide de arbeidsmarkt op volle toeren. De keuze voor een brexit in juni 2016 heeft veel minder schade aangericht dan velen verwachtten. De consumentenbestedingen en investeringen zijn overeind gebleven. De bbp-groei is vertraagd na het referendum, maar een recessie kon makkelijk vermeden worden.
Die gunstige omstandigheden kunnen aanhouden in 2018. Door het zwakke pond kunnen sommige bedrijven groeien doordat ze meer exporteren. De munt is na het brexitreferendum met ongeveer 10 procent gedaald tegenover andere valuta, zodat Britse goederen en diensten in het buitenland concurrentiëler zijn. De investeringen zouden ook gestaag moeten stijgen.
De gezinnen zullen het waarschijnlijk beter hebben dan in 2017. De inflatie bereikte een piek van rond de 3 procent eind dat jaar, omdat de dalende waarde van de pond de prijs van de import opdreef. Toch zal de inflatie binnenkort weer dalen als de effecten van de wisselkoers buiten de jaar-op-jaarvergelijking vallen die gebruikt wordt om haar te berekenen.
Dit wijst erop dat de algemene voorspelling van economische groei voor 2018 van zo’n 1,5 procent wellicht ongeveer juist is. Dat is verre van om over naar huis te schrijven, maar het zou voldoende moeten zijn voor de Bank of England om het monetaire beleid te verscherpen. Op haar vergadering van begin november 2017 verhoogde de bank de basisrente van 0,25 naar 0,5 procent, de eerste verhoging in tien jaar. Er zijn in 2018 nog één of twee verhogingen mogelijk. De bank hoopt dat hogere rentetarieven een halt toeroepen aan het consumentenkrediet dat met 10 procent per jaar is toegenomen.
Eén binnenlandse bedreiging van de Britse economische groei is het begrotingsbeleid. De Conservatieven zijn druk bezig met een programma van besparingen en belastingverhogingen. In 2018 wil de regering het begrotingstekort gecorrigeerd voor de invloed van de conjunctuurcyclus terugbrengen tot 1 procent van het bbp. Dat is zelfs naar recente normen een stevige bijsturing. Maar als de belastinginkomsten tegenvallen, dan zal ze de riem misschien nog strakker moeten aanhalen.
Afgesneden continent
Maar het grootste risico voor 2018 is de brexit. Dat de Britse economie bleef doordraaien, komt grotendeels omdat de verwachting leeft dat er een overgangsregeling komt. Maar de onderhandelingen zijn langzaam opgeschoten en de haviken onder de Conservatieve parlementariërs blijven premier Theresa May onder druk zetten om zonder een deal op te stappen.
Die uitkomst zou stormwaarschuwingen voor de economie oproepen. In het geval van no deal, zullen Britse bedrijven die met of binnen de EU handeldrijven onmiddellijk geconfronteerd worden met invoerrechten en andere beperkingen. Als een harde brexit een reële mogelijkheid begint te lijken, kunnen de zaken helemaal de verkeerde kant op gaan. Het pond zou zeker dalen, met een nieuwe inflatiepiek tot gevolg. De investeringen zouden teruglopen omdat bedrijven bezorgd worden over de toekomst. Het land staat voor twee heel uiteenlopende koersen in 2018. May moet voorzichtig sturen.
De auteur is correspondent Britse economie van The Economist
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier