Misplaatst geknibbel

De Vlaamse biotechsector staat volop in de spotlights. Dezer dagen komt het nieuws vooral uit het Leuvense, waar ThromboGenics alweer een stap dichter staat bij de goedkeuring van een eerste medicijn.

Eerder pakte reMYND, de naaste buur van ThromboGenics, uit met een monsterakkoord met de Zwitserse farmareus Roche. Die deal kan reMYND, dat zoekt naar medicijnen tegen alzheimer en parkinson, ruim een half miljard euro in tussentijdse betalingen opleveren.

Zulke deals zijn een zegen voor een Vlaamse regio, die op kousenvoeten is uitgegroeid tot een cluster van 140 bedrijven die aan biotechnologie doen. Die bedrijven zitten gespreid over dertien wetenschapsparken en allerhande onderzoekscentra, en zijn samen goed voor 13.000 werknemers. Het weefsel van onze biotechsector wordt almaar dikker, met bedrijven die elkaar met raad bijstaan en worden geflankeerd door het Vlaams Instituut voor Biotechnologie, de koepelorganisatie FlandersBio en de Vlaamse universiteiten.

Mooi, maar de succesverhalen verbloemen ook flink de realiteit. ThromboGenics en reMYND behoren tot de uitzonderingen op de regel in de biotechsector, die stelt dat onderzoek en ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen alleen maar geld vreet, zonder dat daar aanzienlijke inkomsten tegenover staan. Zo moet zelfs TiGenix, een ander Leuvens succesverhaal, na enkele strategische tegenvallers dringend op zoek naar vers kapitaal. Hoewel bij TiGenix geen man overboord is, zorgen zulke berichten voor heel wat zenuwachtigheid.

Want jammer genoeg is het verhaal van de Vlaamse biotech ook het verhaal van an accident waiting to happen. Met steeds meer biotechbedrijven die met hun producten evolueren naar de cruciale klinische onderzoeksfase 2, met dure tests op patiënten, is het haast onvermijdelijk dat vroeg of laat een product faalt of een bedrijf zelfs kopje onder gaat.

Maar hoe dikker het weefsel, en hoe groter de steun van de overheid, hoe beter zo’n schok kan worden geabsorbeerd. Daarom moet de Vlaamse overheid, die zo graag het belang van innovatie in de verf zet, inzien dat de kwetsbare biotechsector met alle mogelijke zorgen moet worden omringd. Het IWT, het overheidsagentschap voor innovatiebeleid, heeft al een erg belangrijke rol gespeeld in de expansie van onze biotechcluster. ReMYND geeft toe dat het nooit zo ver had gestaan zonder IWT-steun. Een buitenlands bedrijf als arGEN-X zou nooit naar Vlaanderen zijn gekomen zonder het agentschap.

Helaas wordt, in tegenstelling tot een buurland als Frankrijk, flink beknibbeld op het budgetten van het IWT. Vorig jaar al ging zowat 10 procent af van het investeringsbudget, goed voor enkele tientallen miljoenen euro’s, en dit jaar klinkt hetzelfde liedje. Hopelijk komt de Vlaamse overheid snel tot inkeer, want nu wordt rechtstreeks gesneden in het jonge vlees van een sector die nog altijd zijn eigen boontjes niet kan doppen.

Trends-journalist Bert Lauwers