Minder belastingaftrekken, minder lasten op arbeid

De vermeende dalende Belgische loonkostenhandicap kan niet verbergen dat onze concurrentiehandicap hoog blijft. De arbeidskosten moeten daarom dringend drastisch omlaag.

Een zwaluw maakt de lente niet. De recente Eurostat-cijfers waaruit blijkt dat de loonkosten in België minder snel stijgen dan in de buurlanden, vormen geen trendbreuk. Het gaat om halfjaarcijfers en de OESO gaat ervan uit dat de Belgische loonkostenhandicap ten opzichte van onze drie buurlanden in de periode 2011-2012 zal toenemen. De OESO is nog altijd de meest betrouwbare voor-speller van loonkostenevoluties. Gecorrigeerd voor productiviteit en gemeten vanaf 1996 (de start van de wet op het concurrentievermogen) bedraagt de Belgische loonkostenhandicap dit jaar zo’n 8 procent. Gulle Duitse loonakkoorden en opwaartse loondruk bij onze oosterburen zullen daar weinig aan veranderen.

Het klopt dat de Duitse vakbonden de werkgevers en de overheid nu al een tijdje onder druk zetten om de loonmatiging bij te sturen. “Het wordt tijd dat de Duitse werknemer de vruchten van die loonmatiging plukt”, is te horen.

Maar het zou een vergissing zijn te denken dat het Duitse model gericht op loonkostenbeheersing en werkgelegenheidsgroei dood is. Economen waarschuwen dat de Duitse exportvooruitzichten minder gunstig zijn. De ervaring leert dat de Duitsers hun loonbeleid snel bijsturen wanneer ze het nodig achten. Als blijkt dat de stijging van de loonkosten de Duitse concurrentiepositie bedreigt, dan wordt het blok op de loonstijgingen gezet. Ook de vakbonden bij onze oosterburen hebben daar geen problemen mee.

Wie dus denkt dat de Belgische loonkostenhandicap ten opzichte van Duitsland de komende jaren vanzelf zal wegsmelten, vergist zich. We moeten zelf maatregelen nemen om de concurrentiepositie van onze ondernemingen te versterken. Werk voor de volgende regering? Volgens Jef Colruyt, CEO van de gelijknamige supermarktketen, wel.

Tijdens de aandeelhoudersvergadering van vorige week legde Colruyt de vinger op de zere plek: “Het afgelopen boekjaar heeft de Groep Colruyt meer dan 802 miljoen euro aan de Belgische schatkist overgemaakt. Dat bedrag komt overeen met 55 procent van de toegevoegde waarde gegenereerd door onze Belgische medewerkers. Van ondernemingen wordt verwacht dat ze hun middelen en arbeid efficiënt en effectief aanwenden. Wij van onze kant rekenen er dan ook op dat onze bijdragen in eerste instantie efficiënt worden aangewend voor de nakende en noodzakelijke sanering van de overheidsfinanciën.”

Een duidelijke boodschap aan formateur Elio Di Rupo, die staat te popelen om nieuwe lasten op te leggen om het gat in de begroting dicht te rijden. Wellicht zal dat ook gebeuren via het afbouwen van belastingaftrekken. Een tip voor de onderhandelende partijen: als bepaalde belastingaftrekken worden afgebouwd, is het aan te raden dat de totale belastingdruk daarmee niet toeneemt. Dat kan door de lasten op arbeid te doen dalen. Het zal meer mensen aan het werk helpen en de draagkracht van onze economie, die voor zware uitdagingen staat, versterken.