Microsoft hackt in op AOL

Microsoft pakt America Online aan in directe e-maildiensten. Het bedrijf van Steve Case geeft niet thuis.

Dat was weer eens wat anders, vorige maand. Microsoft lanceerde MSN Messenger voor zijn Hotmail-abonnees. MSN Messenger is een gratis zogenaamde “instant” e-maildienst: een systeem dat opvolgt wie van uw vaste correspondenten verbonden is met het Internet als u zelf ook on line bent. Op dat moment kan u binnen deze groep e-mailberichten uitwisselen die direct bij uw correspondent op het scherm verschijnen. Het systeem is allerminst nieuw. Marktleider America Online (AOL) heeft bijna 80 miljoen gebruikers op zijn verschillende gratis directe e-maildiensten. Zij corresponderen met het programma Instant Messenger, waarvan de eerste versie uit 1996 dateert, of met ICQ, een dienst die vorig jaar door AOL werd overgenomen. Er bestaat geen standaard in deze niche: AOL Instant Messenger-gebruikers kunnen alleen met andere AOL Instant Messenger-gebruikers corresponderen. (Ook de portalen Excite, Prodigy, Lycos of Yahoo! hebben trouwens dergelijke diensten.)

De ‘open’ dienst van Microsoft

Tot Microsoft dus zijn MSN Messenger aankondigde. De kampioen van de gesloten Windows-software lanceerde een “open” dienst. Hij was ontworpen om de abonnees van Microsoft’s eigen publieke e-maildienst Hotmail direct te laten communiceren met de tientallen miljoenen AOL-abonnees. Dat verhoogde exponentieel het nut van Hotmail en MSN Messenger en ondermijnde de greep van AOL op de markt voor Internet-diensten.

Maar AOL

reageerde prompt en sloot de toegang tot zijn systemen voor MSN Messenger-gebruikers af. Overigens in een vaudeville-achtige schermutseling: nauwelijks een paar uur nadat AOL zijn interne software had gewijzigd, hadden de jongens uit Redmond al een nieuwe toegang tot de AOL-dienst bewerkstelligd. Waarna AOL zijn interne software prompt opnieuw aanpaste. Een woordvoerder van AOL haalde scherp uit naar de “hackers” van Microsoft.

Maar de rel was ook de zoveelste episode waarin de veiligheid op Internet ter sprake kwam. Het MSN Messenger-programma zoekt naar de AOL-software op de computer van zijn gebruiker. Dan vraagt hij die om zijn AOL-paswoord en zijn “buddy-lijst” (de lijst van zijn vaste correspondenten). Op die manier kan het Microsoft-programma toegang krijgen tot de AOL-diensten. Nog een reden die AOL aangreep om de dienst te blokkeren. Het feit dat het paswoord door een andere software dan die van AOL wordt verstrekt, compromitteert de veiligheid van de AOL-systemen, heet het.

Het is interessant dat een Internet-bedrijf als AOL daar opeens bezwaar tegen maakt. Gebruikers van webgebaseerde e-maildiensten als Hotmail, Yahoo of Excite voeren al vele maanden het e-mailadres en paswoord van hun klassieke mailbox in deze diensten in. Met dat paswoord en e-mailadres zouden duistere individuen ongestoord de e-mail kunnen lezen die bij uw Internet Service Provider toekomt. Maar dat schijnt het succes van deze diensten niet in de weg te staan.

Naar een gemeenschappelijke standaard?

De Wall Street Journal merkte op dat AOL, het bedrijf van CEO Steve Case, die in de antitrust-processen tegen Microsoft de monopoliepositie van Microsoft aanklaagt, nu op dezelfde manier als de verafschuwde monopolist reageert. Bewijs: aan ZD Network News verklaarde Barry Schuler, de baas voor interactieve diensten bij AOL, dat Microsoft maar een licentie moest nemen op AOL Instant Messenger als het toegang wou tot de diensten van AOL. Ten slotte moest AOL ook een overeenkomst sluiten met Microsoft om het icoon van AOL op het Windows-scherm te krijgen, zei Schuler.

De kemphanen beloven nu overleg over een gemeenschappelijke standaard voor dergelijke directe boodschappendiensten. Maar AOL, dat begrijpt u, is niet echt gehaast.

BNL