Het Alfred Dunhill Links Championship wordt gespeeld volgens een welbekend principe: Carnoustie, de Old Course van St Andrews en Kingsbarns of drie links waarop samen wordt gespeeld met amateurs. Op zaterdagavond is er een cut, gevolgd door een finale op de Old Course. Onze landgenoot Nicolas Colsaerts was van de partij. Zijn hotelkamer keek uit op de eerste tee, het club house en de green van de achttiende hole, daar bij het meest mythische golfterrein van de wereld.
Op donderdag speelde de Belg in behoorlijk winderige omstandigheden op Carnoustie. Hij sloeg vijf birdies en drie bogeys voor een totaal van 70, een resultaat dat hij na een paar moeilijke momenten nog best aanvaardbaar vond. Op vrijdag sloeg hij op St.-Andrews opnieuw vijf birdies en waren er geen bogeys, goed voor een uitstekende 67 op zijn kaart. Een dag later, in de mist op Kingsbarns, kreeg de Belg het moeilijk, zoals altijd wanneer het spel al te zeer wordt vertraagd. Hij was goed begonnen met zeven birdies en een bogey, maar toen liep het compleet verkeerd: na een slechte bal naar de vlag van de zeventiende hole volgde een bal die opnieuw op een heel ongelukkige plaats belandde op de achttiende hole. Drie slagen op twee holes, wat resulteerde in een 69. En dat uitgerekend op een moment dat Colsaerts nog dichter bij de top van het klassement had kunnen aansluiten. Gelukkig houdt onze landgenoot er een goed gevoel aan over: hij heeft de indruk dat hij de verloren tijd van de voorbije zomer (hij bleef toen langs de kant na een val met de snorfiets, kort voor de British Open) nu helemaal heeft goedgemaakt.
Op zondag sloeg Colsaerts dan vijf birdies en alleen maar pars, naast zijn geliefkoosde terrein, de Old Course van St Andrews, voor een totaal van 15 onder de par. Daarmee werd hij negende ex aequo, zeven slagen achter de Noord-Ier Michael Hoey. In de Race to Dubia staat de Belg nu op de dertiende plaats.
Colsaerts had zich goed kunnen voorbereiden op het evenement. Hij had alle parcoursen verkend met de Engelse senior Barry Lane, een van de pro’s die altijd in het talent van de Belg hebben geloofd. “Als je op die terreinen speelt, ben je in het mekka van de golfsport”, zegt Colsaerts. “Vooral dan op St Andrews, waar je niet alleen veel speelplezier ervaart maar ook die bijzondere sfeer opsnuift. Die fenomenale achttien holes zijn mijn favoriete terrein. Carnoustie is moeilijk om onder de knie te krijgen met die heel nukkige par 4’s en vooral het moeilijke slot van het parcours. Kingsbarns is anders. Daar speel ik minder graag dan op de oude twee terreinen. Maar het principe van spelen op de links blijft hetzelfde: laag slaan om de bal goed te doen rollen, en op die grote greens goed weten welke richting je uit moet om de hole te bereiken.”
JOHN BAETE
