MET WAT HULP VAN VRIENDEN

DE FINANCIERING.

Hoe financier je een expansie die ettelijke miljarden dollars kost? Door bijvoorbeeld vrienden met diepe zakken te zoeken, die willen samenwerken. In de voorbije zes jaar is Gazprom enkele belangrijke strategische allianties aangegaan om te helpen zijn massale olie- en gasbronnen te ontginnen.

Royal Dutch/Shell Groep: in 1997 besloten Gazprom en de Brits-Nederlandse reus een gezamenlijk ontginningsbedrijf op te richten. Hoofddoel is de massale oliereserves van Gazprom te ontginnen, maar in het akkoord staat dat de onderneming ook andere gezamenlijke gas- en stroomprojecten zal onderzoeken binnen en buiten Rusland. Royal Dutch/Shell stemde er ook mee om 1 miljard dollar te investeren in een uitgifte van converteerbare obligaties die door Gazprom wordt gepland.

ENI Spa: in februari 1998 begon de Italiaanse onderneming gesprekken met Gazprom over een gezamenlijke ontginning van diens oliereserves in Astrakhan, bij de Russische grens met Kazachstan; de onderhandelingen zijn nog aan de gang. Los hiervan onderhandelen de twee ondernemingen over een samenwerkingsakkoord voor de bouw van een pijpleiding door de Zwarte Zee. Met deze pijpleiding, Blue Stream, zou Gazprom toegang krijgen tot de snel groeiende Turkse markt; het diepwaterproject is een technische uitdaging. Volgens ingewijden zal ENI via zijn filiaal Saipem de pijpleidingen leggen. Als tegenprestatie zou ENI een aandeel van 50% krijgen in de afgewerkte pijpleiding. ENI heeft ook gezegd dat het zou overwegen een grote rechtstreekse investering te doen in Gazprom, maar dat is nog niet gebeurd.

Ruhrgas AG: na jaren gekocht te hebben van Rusland, kocht Ruhrgas, de grootste Duitse gasmaatschappij, in maart een aandeel van 2,5% in Gazprom, voor zo’n 660 miljoen dollar. Vervolgens verwierf het nog eens 1,5% van de onderneming. De nieuwe relatie omvat belangrijke clausules. Alle leveringscontracten tussen Gazprom en Ruhrgas worden verlengd tot 2030. Gazprom zal zijn gas kunnen leveren volgens een flexibel schema, vanaf 2010. En Gazprom verwierf het recht gas te vervoeren naar andere Europese netten via het uitgebreide distributienet van de Duitse onderneming.

BASF AG: sinds 1998 verkopen Gazprom en Wintershall, een afdeling van BASF AG, Russisch gas in Duitsland via een joint venture. Wintershall heeft een aandeel van 65% in de joint venture, die Wingas wordt genoemd; Gazprom heeft 35% in handen. Toen Ruhrgas een aandeel nam in Gazprom in maart, besloot Wintershall zijn banden met Gazprom uit te breiden. De twee partijen kwamen overeen samen de Russische olie- en gasvelden te exploiteren. Wintershall verklaarde ook dat het miljarden mark zal investeren in gezamenlijke projecten, maar een precies bedrag werd niet meegedeeld. Wingas is goed voor 12% van de Duitse gasmarkt, maar de onderneming hoopt zijn aandeel te vergroten tot 15% tegen 2001. Tot op heden heeft Wingas al 4,5 miljard mark uitgegeven aan een pijpleidingensysteem voor gasdistributie in Duitsland.