Een van onze medewerkers heeft een aanvraag ingediend voor twee weken vakantie, maar die werd hem herhaaldelijk geweigerd wegens problemen met de interne organisatie. Wat kunnen we doen als hij in die periode toch met vakantie gaat? Pierre Van Achter, advocaat bij Simon Braun, geeft antwoord.
U kunt zich abonneren of uitschrijven op de nieuwsbrief door hierboven te klikken op de tab ‘registreren’ of ‘registratie wijzigen’.
Als er in uw onderneming geen sectorreglementering of geen jaarlijkse collectieve vakantieregeling geldt, moeten vakantiedagen in onderlinge afspraak tussen de werkgever en de werknemer worden vastgelegd. Een werknemer kan dus niet zomaar eenzijdig bepalen wanneer hij vakantie neemt. Als hij, ondanks een gemotiveerde en herhaalde weigering van zijn werkgever, toch met vakantie vertrekt, kan dat voldoende zijn om hem te ontslaan wegens een dringende reden. Dat gedrag valt te vergelijken met insubordinatie of werkweigering. Ook als de werknemer een fictief doktersattest indient om zijn afwezigheid tijdens die periode te rechtvaardigen, blijft de dringende reden voor het ontslag overeind.
We stippen wel aan dat als de werknemer zijn verlofaanvraag op tijd heeft ingediend en de werkgever daar niet op heeft gereageerd, wordt verondersteld dat die laatste heeft ingestemd met de voorgestelde data. De afwezigheid op het werk tijdens die periode kan dan niet worden beschouwd als insubordinatie.
Bij onenigheid over de opname van vakantiedagen kan de werkgever of de werknemer naar de arbeidsrechter stappen, die zich in kort geding uitspreekt over de zaak. De voorzitter van de arbeidsrechtbank baseert zijn oordeel op een reeks wettelijke criteria, zoals het feit dat de vakantiedagen van werknemers met schoolgaande kinderen bij voorkeur tijdens de schoolvakanties worden toegekend, dat resterende vakantiedagen moeten worden opgenomen tijdens minder drukke periodes enzovoort.
