“Met een Louis Vuitton of Château Pétrus is onze toekomst niet verzekerd”

In het zakenkabinet van Trends geven zeven top-CEO’s als Vlaams en federaal schaduwminister om beurt hun visie op de sociaal-economische actualiteit.

Volgende week: Herman Daems, Trends-minister van Begroting en Financiën.

Hebt u commentaar op deze rubriek? Mail dan naar trends@trends.be.

VRIJDAG 11 FEBRUARI

De EU-commissaris voor Buitenlandse Handel, Peter Mandelson, wordt geconfronteerd met Amerikaanse druk om de nieuwe Europese verpakkingseisen voor ingevoerde goederen voorlopig in de koelkast te stoppen.

Philippe Vlerick. “Ik vind dat Peter Mandelson meer oog heeft voor de belangen van andere landen dan die van de EU-lidstaten zelf. Neem bijvoorbeeld India. Daar zijn nog steeds invoerdrempels van 50 tot 100 % voor textiel van toepassing. Mandelson gaat daar nogal losjes over heen. Hij probeert dan tariefpreferenties die gelden voor de armste landen ook op India toe te passen – dat zijn tarieven van pakweg 8 % – zonder het principe van reciprociteit te hanteren. Zo blijft de concurrentievervalsing natuurlijk bestaan. Hij behandelt die dossiers te los, te zacht en te eenzijdig. Hij denkt waarschijnlijk: ontwikkelingslanden hebben een basisindu-strie nodig en alles wat hier arbeidsintensief is, verdwijnt toch, dus waarom zouden we het proces vertragen? Ik ga daar niet mee akkoord. Textielproductie is en blijft hier noodzakelijk. Ik onderschrijf de oproep van vice-premier Johan Vande Lanotte (SP.A) in zijn vergrijzingsnota dat investeringen in onderzoek en ontwikkeling cruciaal blijven. Maar we hebben ook nood aan een kostenkader dat ons toelaat competitief te blijven. We zullen onze industriële toekomst niet alleen met producten à la LVMH, Louis Vuitton, Hermès of Château Pétrus kunnen verzekeren.”

DINSDAG 15 FEBRUARI

Vlaanderen, Brussel en Wallonië sluiten een samenwerkingsakkoord waardoor Vlaamse bedrijven voor hun exportpromotie voortaan op 22 extra posten in het buitenland een beroep kunnen doen.

Vlerick. “Dat akkoord is een win-win. Export is voor een open Belgische economie dé bron van welvaart. En toch stel ik vast dat – alle goede bedoelingen ten spijt – de integratie van Export Vlaanderen en de Dienst Investeringen in Vlaanderen vlotter kan. Er is, ook in de ambtenarij, een natuurlijke inertie tegen beleidsmatige veranderingen. Spijtig dat goede, structurele oplossingen soms zo lang aanslepen.”

WOENSDAG 16 FEBRUARI

Het Kyoto-protocol treedt in werking. Voor Europa geldt een reductie in broeikasgassen met gemiddeld 8 % in de periode 1990-2012. De VS, Japan, India en China doen niet mee.

Vlerick. “Ik ben gewonnen voor de doelstellingen van Kyoto, zelfs als het niet onomstotelijk vaststaat dat de opwarming van de aarde alleen aan het broeikaseffect te wijten is. Het is goed dat we de uitstoot van CO2 aan banden leggen, omdat een economische wereld die het ecologische evenwicht verstoort, geen toekomst heeft. Maar naast mijn geloof in onderzoek en ontwikkeling op het vlak van hernieuwbare energie en rationeel energiegebruik, vrees ik dat de uitstap uit kernenergie – die nota bene géén emissie meebrengt maar wel een probleem is op het vlak van radioactief afval – haaks staat op de doelstellingen van Kyoto. We moeten die beslissing op tijd en stond durven hereva- lueren. Anders dreigen we af te stevenen op de ironische toestand dat we het tekort aan energie in België oplossen door een beroep te doen op buurlanden zoals Frankrijk, waar het gros van de energieproductie van kerncentrales afkomstig is.”

ZONDAG 20 FEBRUARI

De Amerikaanse president George W. Bush landt om 21.00 uur in Zaventem voor een driedaags bezoek aan de Europese hoofdstad. Het bezoek past in een poging de transatlantische plooien met de EU glad te strijken.

Vlerick. “Het charmebezoek van president Bush aan België is positief, alleen al omdat er iets gebroken was in de relaties tussen Amerika en de Europese Unie. Europeanen hebben een complementaire rol te spelen in de aanpak van de wereldconflicten. We hebben een grotere traditie in het pure diplomatieke spel, terwijl de VS sneller kiest voor het gebruik van geweld. Paradoxaal genoeg was die situatie in de negentiende eeuw net andersom: toen streefden de Amerikanen eerder een pacifistische houding na, terwijl de meeste Europese staten militair en interventionistisch waren.

“Naast de politieke en militaire problemen is er ook een ernstig economisch conflict aan de gang, waarbij de belangen van de VS en de EU niet per se identiek zijn. Hoofdrolspelers in dat conflict zijn China, de VS, de EU en Japan, en de inzet is het economische leiderschap voor de komende decennia. De uitkomst ervan zal de welvaart van ons allen bepalen. We moeten dus een punt maken van de economische knelpunten ten opzichte van de VS. Eén: hoe moet het verder met de koers van de dollar die de EU in een moeilijk parket plaatst? Twee: hoe kunnen we China de spelregels van de internationale handel doen naleven en ervoor zorgen dat dit land niet langer de yuan artificieel koppelt aan de lage dollar en zo zijn exportkansen opkrikt? Drie: hoe kunnen we voorkomen dat de draconische controle op de invoer in de VS om veiligheidsredenen – een erfenis van 11 september 2001 – handelsbelemmerend werkt? Die economische knelpunten moeten op tafel komen naar aanleiding van het bezoek van Bush en in de context van de G7.”

P.D.

“Er is een ernstig economisch conflict aan de gang, waarbij de belangen van de VS en de EU niet per se identiek zijn.”