Meer Brazilië in België

Werken er meer jonge allochtonen in de fabriek, het kantoor, de winkel? Elke week brengt nieuwe en verwarrende gegevens. Mogen asielzoekers onze rotklussen doen? Kan Unizo 15.000 Walen droppen in de Vlaamse grensstreek voor de knelpuntberoepen? Waarom zie je in de hamburgerresto’s van België, in tegenstelling tot alle hamburgertenten in onze buurlanden, tien Marokkaantjes en twintig Turkjes? Kleurrijker worden we, willens nillens.

Wie in Rio de Janeiro arriveert voor een snoepreisje met een goede pretregisseur, krijgt op de tourbus van de luchthaven naar Copacabana een halfnaakte langbenige, bruine of zwarte carnavalschoonheid mee die wiebelt, kronkelt en draait. Een cadeau van een land waar rassenwaan in 2008 de ziekte is van een verwaarloosbare minderheid. Kruisingen van kleuren, genen, inwijkelingen zijn de regel en de overheersing van de witmensen is verleden tijd. Zuid-Afrika gaat jaar na jaar dezelfde weg op. Het nieuwe feuilleton Stellenbosch op de Vlaamse en de Nederlandse buis mengt waarheidsgetrouw zwart, Indiaas, blank, mesties. Brazilië en Zuid-Afrika zijn voorbodes van wat Brussel, Antwerpen, Gent, Luik en Charleroi wijk na wijk zijn of worden.

Zweden heeft een betere immigratiepolitiek dan België. Bekwaamheid of de aanleg om die te verwerven is de norm. Uitzonderingen zijn er voor humanitaire drama’s. De pasteibakkerijen van Uppsala draaien op Iraanse eigenaars – Zweedse vrouwen én mannen zijn dol op hun konditori voor de dagelijkse fika (koffie met gebak). Het lekkerste Italiaanse restaurant van de studentenstad is eigendom van een Syrisch-orthodoxe Turk met een Nederlands paspoort die economie studeerde in Enschede en Vlamingen en Nederlanders in hun taal verwelkomt. Hij vluchtte met zijn ouders uit Zuidoost-Turkije vanwege de achterstelling van christenen door de Turkse staat.

Wat telt is talent, werklust, sympathie voor en trouw aan het land van aankomst. De rest is bijkomstig. Dient men een standpunt in te nemen over de hoofddoekenkwestie? Ach, zij is onnozel. Uiteraard is een hoofddoek een ferme en fiere uiting van dwarsheid. Wat is daarmee het probleem? Liever zij die opkomen voor een overtuiging dan de loerders achter de gordijnen. In plaats van flauwiteiten op gemeenteraden te spuien over de neutraliteit aan het loket, zou men beter toelaten dat iedereen – keppeldrager, hoofddoekenmadame, man met scapulier, logebroeder – zijn plaats in de gedachtewaaier gepast toont (geen boerka’s dus in het onderwijs, op de bus, bij de politie of de bewakingsfirma’s). Voor de normale loketbezoeker, dus 98 % van de mensen die daar rustig, verveeld of kwaad passeren, gaat daar geen enkele wervende kracht van uit.

Veli Yüksel charmeert voor het VRT-Nieuws vanuit Turkije. Tijdens interview met meisjes met hoofddoek aan de universiteit van Istanboel of met een vrijdenkende alevietische moslim die gediscrimineerd wordt, is Yüksel knap en kosmopolitisch. Een Vlaming met Turkse wortels en vlijtig in het internationaal informeren. Yüksel en zijn hoekige Turks is de nieuwe kabbeling van mediatalent uit de vreemde, na de bijtende Baskische Phara de Aguirre.

Mohamed Chakkar van de Federatie van Marokkaanse Verenigingen vertelt mij al jarenlang, met binnenpret, zonder pose, dat hij meer weet over de Vlaamse Beweging dan veel autochtonen. Hij spiegelt zich onder meer aan onze nette bevrijdingsstrijd om zijn moeilijke werk als organisator, opvoeder, grote broer, lobbyer te inspireren. De Marokkaanse Vlaming arriveerde in Sint-Katelijne-Waver toen inwijkelingen uit de Maghreb de vertedering opriepen van hun buren en leraren. Vandaag heeft hij, zoals zijn allochtone medestanders, de kwalijke taak om de rotjochies te mennen die hem en de autochtonen treiteren. Doe dat maar terwijl de buitenwacht je in één zak steekt met de zwijnerijen van taliban (zag u de film ‘Osama’ op Canvas? Walgelijk), soennitische assasijnen, debielen en moslimmisdadigers in Darfoer, New York, Madrid, Londen, Amsterdam en Brussel.

Laten wij wel de Heer prijzen dat hij kardinaal Danneels ervan weerhoudt om, in een laatste oprisping voor zijn pensioen om eens te meer populair te huppelen, de Anglicaanse aartsbisschop te imiteren. Die stelt voor de wetten van de sharia deels geldig te maken in Groot-Brittannië. Eigen volk eerst is voorbij, maar eigen wetten eerst is mooi. Het Westen heeft de beste teksten om met velen op een humane wijze in het tranendal te leven. Neen aan stenigingen, afgehakte handen, verminkte genitaliën, lijfstraffen, kerkerlevens door extremisme. Wie hier is, heeft een bindend maatschappelijk contract met alle medeburgers dat hij de kern van onze Leitkultur respecteert. De rest is varieerbaar. Voor wanneer de eerste haremdans voor Japanners op de tourbus van Zaventem naar de mode van Antwerpen? (T)

Frans Crols