MANON. DE ZOETE VERLEIDER

Wat hebben Nancy Reagan, Jane Fonda en Diana Ross gemeen ? Ze smullen pralines van de Jetse chocolatier Manon.

“Het belangrijkste is dat je zo weinig mogelijk chocolade gebruikt. De vullingen in de praline, daar komt het op aan. ” Christian Vanderkerken, direkteur van chocolatier bvba Manon, verwierf mondiale bekendheid met zijn praline “bouchon”. In de uiterst dunne chocoladelaag steekt een vulling met vijf smaken, waarbij cognac. De vijf worden tijdens de fabrikage één voor één in de chocoladeschelp gestopt. Het ambacht is immers het voornaamste handelsmerk van Manon (naar de romanfiguur Manon Lescaut van l’Abbé Prévost). Het bedrijf profileert zich, op een oververzadigde Belgische markt, als een exclusief huis met pralines van “topkwaliteit”. De onderneming gebruikt kleurstoffen, bewaarmiddelen, noch vetstoffen. Ook suiker wordt “zo weinig mogelijk” toegevoegd. De pralines worden één voor één met de hand gemaakt : een zeer arbeidsintensief en dus duur werk. Manon behoort dan ook tot de kleintjes op de markt : jaarlijks maakt het bedrijf 30 ton pralines, industrieel Neuhaus haalt 400 ton.

Maar in het buitenland weet men die aanpak te smaken. In het exclusieve Newyorkse warenhuis Bergdorf-Goodman heeft de chocolatier uit Jette een eigen winkel. De Amerikaanse jet set, met vooraan Jane Fonda, Nancy Reagan of Diana Ross, zijn dol op de Brusselse pralines. Manon huist sinds 1989 bij Bergdorf, voordien (tussen 1981 en 1988) had Manon een winkel op Madison Avenue. In 1988 én 1989 wint Vanderkerken op de grootste voedingsbeurs in New York, de Fancy Food Show, de eerste prijs in de afdeling confiserie. “Die export is in de vroege jaren tachtig heel toevallig begonnen. In de Herald Tribune verscheen een lovend artikel. Callebaut verwees de journalist, die een stuk schreef over Belgian chocolates, naar ons. Vanaf toen liepen de bestellingen binnen. “

In de ateliers in Jette werken vijf ambachtslui de orders af. De pralines worden dag na dag vervaardigd, koelkasten voor stockage zijn nergens te bespeuren. Inmiddels verdwijnt 85 % naar het buitenland. Vooral naar de Verenigde Staten (60 verkooppunten), ook Canada en Japan behoren tot de toplanden. De levering gebeurt via direkte verkoop aan speciaalzaken, die exclusiviteit krijgen voor een bepaald gebied. De problemen met het vervoer (de dunne chocolade is erg breekbaar) neemt Christian Vanderkerken er bij : “In de Verenigde Staten krijg je vier keer meer voor een kilo pralines dan hier. “

Voor de Belgische klanten is er de winkel aan de Leuvensesteenweg in Sint-Joost-ten-Node, bediend door drie werknemers. Grootvader Laurent startte hier de zaak, net voor de Tweede Wereldoorlog. “De recepten van grootvader gebruik ik nog steeds. Ik wijzig ze niet want mijn klanten zijn eraan gehecht. “

CHRISTIAN VANDERKERKEN (MANON) Belgisch lekkers voor Amerikaanse jet set.