Man on the Moon

De acteur Jim Carrey treedt in de biopic ‘Man on the Moon’ op als de controversiële Amerikaanse komiek Andy Kaufman.

Man on the Moon overloopt fragmentarisch het korte leven van Andy Kaufman. Hij stierf op zijn vijfendertigste aan kanker. Kaufmans kinderjaren op Long Island, de eerste optredens, zijn doorbraak op de televisie via Saturday Night Live en het feuilleton Taxi en uiteindelijk de daling van zijn populariteit, worden chronologisch overlopen. Waarom Kaufman als een genie wordt aanschouwd, komt u in deze biopic niet te weten. De scenaristen Scott Alexander en Larry Karaszewski hebben zich beperkt tot de weergave van Kaufmans carrière. Man on the Moon is eerder een opsomming van feitenmateriaal, dan een diepgravende biografie.

Alexander en Karaszewski hebben nochtans hun voorkeur voor marginale figuren in de ontspanningsindustrie reeds bezegeld met twee uitstekende filmbiografieën: Ed Wood (geregisseerd door Tim Burton) en The People vs. Larry Flynt. Van deze laatste zijn zowel de hoofactrice (Courtney Love) als de regisseur (Milos Forman) overgebleven. Forman brak internationaal door met One Flew Over the Cuckoo’s Nest (1975) en Amadeus (1984). Zijn bijdrage is evenwel verwaarloosbaar in een film die van de openings- tot eindgeneriek de signatuur draagt van de hoofdacteur Jim Carrey. Carrey’s vertolking van Andy Kaufman is ronduit briljant.

Man on the Moon gaat voor een deel over artistieke integriteit. Kaufman had een hekel aan zijn rol in Taxi en probeerde verschillende andere dingen en typetjes uit. Tijdens één van zijn optredens wordt hij door het publiek aangespoord om zijn personage uit Taxi op te voeren. Kaufman reageert erop door de integrale The Great Gatsby droog voor te lezen. Kaufman zag de wereld als een illusie. De toeschouwer kan zich nochtans niet van de indruk ontdoen dat de man uitsluitend humor maakte voor zichzelf. Tot het controversiële toe. Hij beledigde openlijk het Amerikaanse zuiden en de vrouw. Zijn worstelwedstrijden met vrouwen en seksistische uitlatingen op de buis maakten Kaufman onbemind (of misbegrepen). Hij ging zo extreem door in zijn volslagen onrealistische levensvisie, dat op het einde van zijn leven niemand hem nog au sérieux nam. Kaufman dreef zijn zin door en hield iedereen voor de gek. Zijn familie en vrienden dachten zelfs dat zijn kanker een opgezet spel was. Wat Kaufman ertoe bewoog om voor niets of niemand respect op te brengen, blijft een raadsel. De persoon achter de komiek – zijn beweegredenen en gevoelens – komt de toeschouwer in Man on the Moon op geen enkel moment te weten.

piet goethals