De wet verbiedt u om ‘privé(tele)communicatie’ af te luisteren en op te nemen zonder toestemming van alle gesprekspartners. Nicolas Roland, senior advocaat bij Stibbe, legt uit.
Als u inlichtingen verkrijgt door een privégesprek af te luisteren, mag u die niet gebruiken of bewaren. Als u dat wel doet, bijvoorbeeld om iemand te chanteren of voor laster, dan riskeert u een gevangenisstraf tot één jaar en een geldboete tot 120.000 euro. Het Strafwetboek ziet een ‘privé(tele)communicatie’ ruim: het gaat om alles wat niet bedoeld is om door iedereen te worden gehoord. Ook een telefoongesprek voor het werk valt hieronder.
Het Hof van Cassatie heeft geoordeeld dat het verbod niet geldt voor iemand die aan het gesprek deelneemt en de inhoud opneemt zonder dat de andere deelnemers dat weten. Maar als zoiets niet wordt bestraft door het Strafwetboek, is er dan niet op zijn minst sprake van schending van de privacy? Volgens het Hof niet. Als die opname wordt gebruikt als bewijs om de procureur des Konings op de hoogte te brengen van een misdaad of misdrijf, is er evenmin sprake van een inbreuk op het door het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens gegarandeerde privéleven.
Bij gebrek aan duidelijke rechtspraak is het niet uitgesloten dat het gebruik van zo’n opname in andere situaties toch als een schending van de privacy wordt beschouwd. Ik denk bijvoorbeeld aan een handelaar die, zonder het te zeggen, een opname maakt van een telefonische bestelling en die opname later wil gebruiken als bewijs voor de rechtbank. In dat geval moeten de rechters beslissen of er echt sprake is van inmenging in het privéleven. De rechtbank heeft bijvoorbeeld al geoordeeld dat een pedofiel niet kan verwachten dat de persoon die hij in vertrouwen heeft genomen, zwijgt, en al helemaal niet als die persoon geen therapeut of geestelijke is.
