‘Waar is de brandweer om de tweede coronabrand te blussen?’

‘Als je huis in brand staat, moet je iets doen’, aldus infectiologe Erika Vlieghe over het coronabeleid in ons land. Volgens Trends-redacteur Bert Lauwers is haar beeldspraak geenszins overdreven.

‘Als je huis in brand staat, moet je iets doen.’ Dat zei Erika Vlieghe, infectiologe en lid van de corona-adviesraad Celeval op Radio 1. Met op piekdagen ruim 3000 nieuwe bevestigde besmettingen en een zorgwekkende stijging van het aantal ziekenhuisopnames, is haar beeldspraak geenszins overdreven. Wat het allemaal zo erg maakt, is dat hetzelfde huis voor de tweede keer brandt. En hier is geen sprake van brute pech. De brandweer staat er al lang bij, maar heeft nog geen instructies gekregen om te blussen.

Experten en huisartsen trekken nochtans al weken aan de alarmbel, maar het geluid van die bel werd telkens overstemd door het oorverdovende politieke gekwetter over de vorming van een nieuwe regering. Terwijl alle ogen op de politiek waren gericht, verspreidde covid-19 zich als nooit tevoren.

Vlieghe legt de vinger op de wonde: mensen zijn ofwel nog steeds onwetend over hoe het virus zich verspreidt, zien door het bos van maatregelen de bomen niet meer, of hebben de indruk gekregen dat het allemaal zo’n vaart wel niet zal lopen. Een dodelijke cocktail. Het bewijst ook dat een oproep of advies van overheidswege om een of andere maatregel te volgen, veel te vrijblijvend en te vaag is. Enkel kristalheldere, afdwingbare coronamaatregelen werken. Ere wie ere toekomt: Antwerpen en diens gouverneur Cathy Berckx hebben dat eerder bewezen.

Bij de eerste golf dreigden onze ziekenhuizen te kapseizen. Er werd hard ingegrepen waardoor onze economie werd gewurgd. Allicht verklaart dat minstens gedeeltelijk het tenenkrullend getalm van onze overheid, maar dat pleit de regering-Wilmès niet vrij. Zij maakte er in haar communicatie te vaak een potje van. Hopelijk is de regering-De Croo niet de ezel die zich voor de tweede keer aan dezelfde steen stoot, en maakt ze wél werk van ondubbelzinnige communicatie. Zo niet is er sprake van schuldig verzuim.