Volgens de N-VA moet wie als een goed huisvader zijn spaargeld toevertrouwt aan een bank tegen een normaal en gangbaar rendement zeker zijn van zijn spaargeld.
“Bij een bankfaling spaarders verantwoordelijk stellen die ter goeder trouw hun geld op spaarrekeningen zetten, is onaanvaardbaar”, aldus de N-VA. De partij maakt wel een uitzondering voor klanten van banken die irrealistische
rendementen aanbieden. Hun spaargeld kan in het uiterste noodgeval wel gebruikt worden om de bank te redden.
Spaarders niet verantwoordelijk stellen voor risicogedrag bank
De partij vindt het onredelijk om spaarders verantwoordelijk te stellen voor het risicogedrag van hun bank. “Financiële experts, de raden van bestuur van de verschillende banken én de toezichthouders zagen geen van allen de bankencrisis aankomen. (…) Men kan onmogelijk verwachten dat individuele spaarders de volledige afweging zouden kunnen maken over de risico’s die banken met hun spaargeld nemen”, vindt de N-VA.
Voor de partij kan de spaarder, die als een goede huisvader handelt en zijn geld plaatst op de minst risicovolle belegging, met name een zicht- of spaarrekening, niet verantwoordelijk worden gesteld voor het beleid van die banken.
“Een haircut voor de spaarders die hun geld toevertrouwden aan banken die in ruil een realistisch rendement boden, is onmogelijk”, stelt partijvoorzitter Bart De Wever in een mededeling namens het partijbestuur. Indien men meent de eerlijke spaarders wel te kunnen aanspreken bij de faling van een bank, zou men de consequentie moeten hebben om de spaarder ook van een schuldvergelijking te laten genieten, luidt het nog.
Banken die irrealistisch rendement aanbieden
Wie echter zijn geld toevertrouwt aan (buitenlandse) banken die irrealistische rendementen bieden, moet beseffen dat er een risico wordt genomen. “Het is niet onredelijk om deze mensen op hun verantwoordelijkheid te wijzen. Het overdreven rendement dat zij door de jaren heen verzamelden, hoeft niet gegarandeerd te worden door de belastingbetaler. Het kan dus in het uiterste noodgeval (zoals bij de Cypriotische banken) gebruikt worden om bij te dragen tot de redding van een bank. Op die manier komt men tot een faire spreiding van de risico’s. (Belga/INM)
