‘Paul Magnette zoekt betalers voor rood Waals feestje’

PS-voorzitter Paul Magnette weet al lang dat een federale regering samen met de N-VA onmogelijk is. De Vlaams-nationalisten willen niet dat nieuwe en extra overheidsuitgaven gefinancierd worden met vooral Vlaamse belastingen. Alleen lijkt Magnette niet te beseffen dat Open Vld noch CD&V veel zin heeft om te betalen voor een rood Waals feestje, zegt Trends-redacteur Alain Mouton.

Het is al maanden een constante. Vooraleer de informateurs een eindverslag uitbrengen bij koning Filip laat de PS-top urbi et orbi weten dat een paars-gele federale coalitie met de PS en N-VA als centrale as geen optie is. Maandag bestempelde PS-voorzitter Paul Magnette op het partijbureau de N-VA-eisen als ‘een horrorcatalogus’.

De partij van Bart De Wever zou het confederalisme willen realiseren in 2024, en justitie en gezondheidszorg nu al splitsen. In het arbeidsmarktbeleid zouden de werkloosheidsuitkeringen beperkt worden in de tijd (twee jaar), de degressiviteit zou worden versterkt, de uitkeringen zouden worden betaald door privé-instellingen, en er zouden meer flexi-jobs komen. In de gezondheidszorg moet 5 miljard euro worden bespaard. De kernuitstap wordt ter discussie gesteld. De NMBS moet worden gesplitst. En tenslotte worden de pensioenen opgetrokken naar 1500 euro bruto in plaats van de door de PS gevraagde 1500 euro netto.

Dit gaat volledig in tegen de inhoud van de nota-Magnette van vorig jaar die voor de PS nog altijd een basis is voor regeringsonderhandelingen: een nettominimumpensioen van 1500 euro, individualisering van sociale uitkeringen, hogere uitgaven voor gezondheidszorg, een status quo van het arbeidsmarktbeleid,..

Paul Magnette hoopt nu dat de andere Vlaamse partijen en dus ook Open Vld en CD&V overstag gaan om alsnog een regering zonder N-VA te vormen. Alleen lijkt de PS niet te beseffen dat de Vlaamse partijen – Groen en sp.a uitgezonderd – niet veel zin hebben om een links Waals feestje met miljarden extra uitgaven te financieren. Zowel bij Open Vld (niet die van de ondertussen de facto afgeserveerde Gwendolyn Rutten) als CD&V weten ze dat dit in 2024 electorale harakiri betekent.

De Franstalige socialisten hopen nog altijd op een soort van staatsraison bij de liberalen en de christendemocraten. Al blijft het dan nog altijd de vraag hoeveel de PS van het eigen programma in zo’n regering zonder de N-VA kan realiseren. Moeten de Franstalige socialisten dan geen zeer hoge prijs betalen en zullen ze akkoord moeten gaan met een de facto centrumbeleid of status quo?

Aan Franstalige kant lijkt men blijkbaar maar niet te begrijpen dat een meerderheid van de Vlamingen wel mee wil koken aan een federaal gerecht. Maar dan volgens de Vlaamse recepten: een beleid gerecht op volledige tewerkstelling, een beheersing van de fiscale druk, een daling van de overheidsuitgaven of een beperkte groe, het behoud van de concurrentiekracht van de ondernemingen en een gunstig investeringsklimaat.

Vijf jaar en dan confederalisme

Dit getuigt van gezond economisch verstand maar de PS – net als Ecolo trouwens – lijkt in een parallelle wereld te leven. Op het hoofdkwartier aan de Keizerslaan kijkt men natuurlijk met grote bezorgdheid naar wat er in Frankrijk gebeurt: daar is de PS weggevaagd en haalt de partij in de peilingen nog amper 5 procent. Een scenario dat Magnette tot elke prijs wil vermijden.

Wel is te horen dat PS’ers tijdens de gesprekken met N-VA’ers hebben toegegeven dat de weg richting confederalisme in 2024 wellicht moet worden ingeslagen. Als dat klopt, dan is het hoog tijd dat Elio Di Rupo en Paul Magnette dat aan hun kiezers vertellen. Ze kunnen nog vijf jaar genieten van de grote fiscale en parafiscale herverdelingsmachine die België is. Maar in 2024 zullen ze de rode Waalse feestjes zelf moeten betalen.