De Vlaamse ondernemer Marc Coucke en MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez vonden elkaar op de recente Trends Summer University. Hun gemeenschappelijke wensen: meer drastische hervormingen en administratieve vereenvoudiging. Bouchez herhaalde ook zijn idee van MR-lijsten in Vlaanderen. En Coucke inspireerde hem tot een idee voor de meerwaardebelasting.
Het was een mooie afsluiter van de Trends Summer University in Knokke-Heist. Ondernemer Marc Coucke daagde een uur lang de onversaagde liberaal Georges-Louis Bouchez uit. Het uitgangspunt: de ondernemers willen drastische hervormingen, een administratieve vereenvoudiging in de eerste plaats, maar het gaat niet snel genoeg.
“De overheden doen niets”, opent Marc Coucke. “Dat is niet helemaal correct”, riposteert Bouchez. “De federale regering werkt aan een grote administratieve vereenvoudiging. In een eerste beweging zijn 300 formaliteiten afgeschaft en er zullen er nog volgen. Maar waarom gaat het niet snel genoeg? Omdat er te veel politici zijn. Elke politicus wil laten zien dat hij bestaat. Maar in feite hebben de meesten geen nut. Elk Brussels Parlementslid – Brussel is het beste voorbeeld van een politieke klasse die nergens toe dient – wil zijn eigen ding doen. Er is ook een mentaliteitsprobleem. We verwachten dat de staat van de geboorte tot de dood ons leven regelt. We moeten persoonlijke verantwoordelijkheid weer centraal stellen in de samenleving. Dan kunnen we allerlei regels afschaffen.”
“Als dat mogelijk zou zijn”, antwoordt Coucke. “Wie in België wil investeren, moet snel weten of dat kan of niet. Iedereen mag zijn mening geven over een project, maar na zes maanden moet er een beslissing zijn waar nog beroep tegen mogelijk is. En dan moet het gedaan zijn. Tientallen miljarden euro’s komen dan in beweging.”
“Dat impliceert drie dingen”, pikt Bouchez in. “Ten eerste moeten we stoppen met nog verder te gaan dan de Europese regels. Neem de wapenexportvergunningen: Amnesty moet die regels niet bepalen. Ten tweede moeten we het aantal beroepszaken terugdringen. Wie nu 150 kilometer verderop woont, kan naar de Raad van State stappen. Ten derde moet de administratie een tijdslimiet krijgen. En als er aan het einde van die periode geen reactie is, is het dossier aanvaard. De regering werkt aan zo’n regeling.”
‘Wie in België wil investeren, moet snel weten of dat kan of niet. Iedereen mag zijn mening geven over een project, maar er moet snel beslist worden. Tientallen miljarden euro’s komen dan in beweging’
Routine
“Ondernemers hebben de indruk dat alles wat de mensen pijn doet snel gaat, en dat de rest moet wachten”, benadrukt Coucke. “Ik ben ook ongeduldig, maar er zijn regels die je moet volgen”, antwoordt Bouchez. “Soms zou ik willen dat dingen sneller gingen. Maar als ik dat zeg, noemen ze mij een dictator. In Wallonië zijn we nog maar elf maanden bezig, in die tijd kun je geen vijftig jaar socialisme rechttrekken.”
“Iedere dag zeg ik dat de regeringen niet snel genoeg werken”, vervolgt Bouchez. “Daarom ben ik ook voorzitter gebleven. Alle minsters zijn in het begin supergemotiveerd om alles te veranderen. Maar na vier maanden en veel inauguraties, discussies en klachten, raak je gewend aan een routine. Daarom heb je een onruststoker nodig in het systeem, en die rol wil ik op mij nemen. Anders valt het systeem in slaap.”
“Mensen realiseren zich niet wat het leven van een minister inhoudt”, benadrukt Bouchez. “Meestal doen ze dingen die nergens toe dienen, maar die ze verplicht zijn te doen. Ze brengen dagen in het parlement door met het beantwoorden van vragen die niemand interesseren. Ze zitten in ministerraden die twaalf uur duren om uit te komen waar ze begonnen zijn. Ze geven toespraken bij allerlei gelegenheden. Van tijd tot tijd moeten ze ook eens gewoon werken.” In zijn partij klopt hij keer op keer op de nagel dat het vooruit moet gaan, wat hem niet altijd even geliefd maakt. Vanuit zijn kantoor aan de Gulden-Vlieslaan heeft hij ook oog voor Vlaanderen.
‘De meerwaardebelasting is peanuts vergeleken met wat deze regering nog zal doen’
De voorzitter van de MR heeft al aangekondigd dat hij zijn partij in Vlaanderen op de kaart wil zetten. Het studiecentrum Jean Gol richt zich sinds kort ook op Vlaanderen. Waar wacht hij op om aan te kondigen dat MR lijsten zal indienen in Vlaanderen? “Dat beslissen we uiterlijk in januari 2028”, zegt hij in Knokke-Heist. “We moeten het serieus aanpakken en tijd hebben om voet aan de grond krijgen.” De volgende verkiezingen vinden normaal in mei of juni 2029 plaats.
MR werkt al wel aan de voorwaarden om dat mogelijk te maken. “Een onderzoekscentrum in Vlaanderen is er daar één van. We werven Nederlandstalig personeel aan. We gaan langs in de Vlaamse universiteiten, waar verschillende ministers zullen uitleggen wat we doen. Eléonore Simonet, de jongste federale minister in de Belgische geschiedenis, wordt een van onze ambassadeurs, omdat ze perfect tweetalig is. Voor de rest wachten we af of Open Vld zichzelf kan heruitvinden. Indien niet, dan zullen we zeker lijsten indienen. Maar als we een nieuwe dynamiek zien en Open Vld boven 10 procent kan scoren, dan heeft het geen zin om daarmee te concurreren.”
“Op dit moment is er geen liberaal aanbod meer in Vlaanderen. Of eigenlijk wel: 95 procent van ons programma over economie en veiligheid is identiek aan dat van N-VA. Maar het is afwachten hoe die partij zich ontwikkelt. Zal ze zich daarop verankeren of zullen nationalistische randgroepen opnieuw de bovenhand krijgen? Het is een vraagteken.”
‘We moeten persoonlijke verantwoordelijkheid weer centraal stellen in de samenleving. Dan kunnen we allerlei regels afschaffen’
De enige oplossing voor Open Vld “is een rechts-liberale partij te zijn”, stelt hij. “Ik heb geweldige politieke analyses gelezen van een voormalige minister van Justitie van Open Vld (Vincent Van Quickenborne, nvdr) die me uitlegt hoe ik politiek moet bedrijven, terwijl wij 30 procent hebben gehaald bij de jongste verkiezingen en zijn partij 6 procent. Het is alsof een voetbalanalist een coach beoordeelt die de Champions League heeft gewonnen, terwijl hij zelfs nog niet de Croky Cup heeft gehaald”, zegt hij tot hilariteit van het publiek.
“Het probleem is dat er te veel linkse stromingen in Open Vld zitten. Gwendolyn Rutten was een pleitbezorger voor het kunstenaarsstatuut, echt iets wat de Vlaamse ondernemers moet aanspreken”, vervolgt hij sarcastisch. “Van de 8.000 mensen die momenteel het kunstenaarsstatuut hebben, hebben er 3.500 de voorbije vijf jaar gemiddeld 65 dagen per jaar gewerkt. Links-liberalisme is zinloos in België: als je links-liberaal bent, dan stem je op Conner Rousseau of op Groen, want die houden van iedereen” (alweer hilariteit).
‘Het land heeft een onruststoker nodig, en die rol wil ik op mij nemen. Anders valt het systeem in slaap’
Het Marc Coucke-model
Uiteraard werd ook over de meerwaardebelasting gepraat. Vooruit heeft die gekoppeld aan de beperking van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd. Paul Magnette, de voorzitter van PS, heeft al laten weten dat als hij aan de macht komt, de vrijstellingen worden geschrapt en de tarieven verhoogd.
“Vooruit zegt dat het de uitvoeringsbesluiten over de werkloosheid wil tegenhouden als de meerwaardebelasting niet naar zijn zin is, maar ik geloof niet in dat dreigement en ik werk niet op die basis”, reageert Bouchez. “En zoals gewoonlijk zei Paul Magnette iets heel doms. Er komt geen vermogenskadaster, de banken zullen de belasting inhouden. Ik moet toegeven dat ik ook al gedacht heb dat we kraan in de muur aan het plaatsen zijn. Maar als PS, PTB en Ecolo morgen een regering vormen, dan installeren ze de kraan, hangen ze de slang eraan en draaien ze de kraan helemaal open. Vergeet ook niet dat zo’n meerwaardebelasting peanuts is met wat de regering allemaal zal realiseren: 200 werkgelegenheidsmaatregelen, een belastingverlaging van 5 miljard, enzovoort. Is de prijs hoog? Misschien. Als Open Vld 5 procent meer had gehaald, zouden we nu niet staan waar we staan. Maar Vooruit zit nu om de tafel. Daarom ga ik in Vlaanderen lijsten indienen.”
Bouchez pakt ten slotte uit met een idee waarvoor hij inspiratie kreeg van Marc Coucke. “Mijn voorstel is heel eenvoudig. Ik wil een vrijstelling van tien jaar, of van de bedragen die opnieuw geïnvesteerd worden. Dit land heeft investeringen nodig, terwijl er 300 miljard euro op spaarrekeningen staat – dat is dom! We moeten naar het Marc Coucke-model: je creëert rijkdom, en je herinvesteert die in België.”
“Wie is daartegen?” lacht Marc Coucke. Op deze Trends Summer University alvast niemand.
