De maatregelen om werknemers van 55 jaar of ouder aan de slag te houden, zijn grotendeels inefficiënt. Dat blijkt maandag uit een studie van de UGent en de UCL.
Uit de studie blijkt nu dat de miljoenen die de overheden aan de lastenverlaging uitgaven – in 2015 alleen al 460 miljoen euro – niet goed besteed zijn. Dat schrijven Le Soir en De Standaard.
De onderzoekers volgden 150.000 mannen, geboren tussen 1941 en 1950. “De maatregel had als resultaat dat de tewerkstelling bij 58-plussers met amper 0,4 procentpunt steeg”, zegt Bart Cockx, professor Arbeidseconomie aan de UGent.
“Netto-effect is nul”
Bovendien valt statistisch niet uit te sluiten dat er eigenlijk géén effect was. “Voor de groep van oudere werknemers die anders met brugpensioen zouden vertrekken, vertraagt de lastenverlaging de uittrede uit het werk. Dit gaat echter ten koste van een versnelde uittrede van de iets jongere groep werknemers die net niet in aanmerking kwam voor een verlaging. Het netto-effect is daarom zo goed al nul”, klinkt het.
Elke job voor een oudere werknemer die er bijkomt kost de maatschappij een pak meer dan die opbrengt, zo berekenden de onderzoekers. Cockx ziet twee structurele oplossingen: de lonen van oudere werknemers verlagen of hun productiviteit opkrikken.
Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (N-VA) zegt in De Standaard “niet geneigd te zijn conclusies te trekken, alleen op basis van een cijfermatige benadering van de arbeidsmarkt”. Maar de minister noemt de studie wel een ‘interessant werkstuk’.
