Indiase privésector moet het overnemen van de overheid

India is gegroeid dankzij overheidsinvesteringen. Nu moet de particuliere sector het overnemen.

De Indiase premier Narendra Modi, een hindoe-nationalist van bescheiden komaf, is geen grote fan van de eerste persoon die de functie bekleedde. Jawaharlal Nehru, die India leidde vanaf de onafhankelijkheid in 1947 tot 1964, was een mondaine socialist die ooit schreef dat georganiseerde religie hem met afschuw vervulde. Voor hem waren de tempels van het moderne India de dammen en andere infrastructuur. Maar in hun benadering van de Indiase economie hebben de twee premiers een opvallende overeenkomst: ze zetten sterk in op overheidsinvesteringen.

De coalitieregering van Modi is van plan tot eind maart 2025 ruim 11 biljoen roepies (130 miljard dollar) te investeren, een stijging van 230 procent in vijf jaar. Dat is zichtbaar in nieuwe luchthavens, spoorwegen en wegen.

Toch kwam Modi in 2014 aan de macht met de belofte het particuliere ondernemerschap te stimuleren met een “minimale overheid en maximaal bestuur”. Hij schrapte de gecentraliseerde planningcommissie. Volgens de Indiase econoom Pulapre Balakrishnan geloofde Nehru dat de publieke sector “een actief middel kon zijn om middelen te mobiliseren” en niet het “slappe werkverschaffende agentschap van de verzorgingsstaat”. Modi denkt dat het beide kan zijn.

Naar de stembus

Modi’s vertrouwen in overheidsinvesteringen is wellicht niet duurzaam. De regering wil het begrotingstekort terugdringen tot 4,5 procent van het bbp. Maar de overheidsinvesteringen moeten nu ook andere partijen tevredenstellen. Nadat de partij van Modi er niet in was geslaagd een volstrekte meerderheid te halen bij de verkiezingen in 2024, is zijn regering nu afhankelijk van coalitiepartners, die mogelijk zelf dure ideeën hebben. Tot nu heeft de nieuwe regering de verleiding weerstaan om de massa te paaien. Maar de druk zal toenemen als de coalitie tegenslag krijgt bij de komende deelstaatverkiezingen. Zowel de hoofdstad Delhi als Bihar, een van de armste deelstaten van het land, gaat in 2025 naar de stembus.

Gezien de beperkingen van de overheid, moeten de investeringen nu van bedrijven komen. Het komende jaar zal blijken of particuliere bedrijven dat zien zitten. Veel van India’s grote conglomeraten lijken klaar om hun steentje bij te dragen. S&P Global schat dat ze de komende tien jaar 800 miljard dollar kunnen investeren, bijna drie keer zoveel als in de afgelopen tien jaar.

In 2025 moet ook duidelijker worden of die mobilisatie van kapitaal zal helpen om de werkgelegenheid een duw in de rug te geven. De Indiase beroepsbevolking groeit, maar veel mensen zitten vast in onbetaalde banen in kleine familiebedrijven. En miljoenen mensen die tijdens de covidpandemie teruggingen naar de landbouw, moeten nog terugkeren naar de steden.

De groeistrategie van Nehru werd bekritiseerd omdat hij prioriteit gaf aan de zware industrie in plaats van aan de lichte industrie en andere arbeidsintensieve sectoren. In juli 2025 zal Modi India’s langst zittende premier zijn. Als hij ooit India’s belangrijkste premier wil worden, zal hij beter betaalde jobs moeten creëren voor de kiezers die hem zijn baan hebben gegeven.