Witte rook is er nog altijd niet voor het Vlaamse subsidiesysteem voor groene energie. Dat moet aangepast worden, wegens te duur en niet efficiënt genoeg. De onderhandelingen zitten in een eindfase, maar de sector houdt zijn hart vast.
De Vlaamse regering ondersteunt producenten van hernieuwbare energie door ze per megawatt geproduceerde energie een groenestroomcertificaat toe te kennen. Energieleveranciers als Electrabel, Nuon, Essent, Eneco, Lampiris en andere zijn dan weer verplicht om per eenheid elektriciteit die ze verkopen aan bedrijven en particulieren, een bepaald percentage groenestroomcertificaten te kopen.
Als alles goed loopt, dan vormt de verkoop van groenestroomcertificaten voor producenten van groene stroom een extra inkomstenbron boven op de inkomsten uit de verkoop van hun elektriciteit. Maar momenteel ligt die markt volledig stil. “Dat komt vooral door het overaanbod van groenestroomcertificaten van zonnepanelen”, verklaart Annemie Bollen, energiespecialist op de studiedienst van de SERV.
“Het water staat onze bedrijven aan de lippen”, zegt Werner Annaert, algemeen directeur van de federatie van milieubedrijven Febem. Vooral biomassabedrijven komen in de problemen, omdat zij kampen met hoge variabele kosten, onder andere voor de aankoop van biomassa. Naar verluidt draait zowat de helft van de vergistingsinstallaties met verlies. “Eigenlijk is dat dubbel jammer”, merkt Annemie Bollen op. “Want dit is een efficiënte en goedkope technologie, die op de certificatenmarkt wordt weggedrukt door de duurdere zonnepanelen.”
Nieuw systeem
De sector wacht dan ook vol ongeduld op het nieuwe subsidiesysteem. Bollen ziet een aantal mogelijke aanpassingen aan het huidige systeem, maar eigenlijk vindt ze dat we af moeten van het quotasysteem: “Je kan veel beter gaan naar een premiesysteem, waarbij de energieproducenten een bonus krijgen boven op de elektriciteitsprijs, afhankelijk van de technologie die ze gebruiken. Maar ik vrees dat de regering die stap naar een echt ander systeem niet durft te doen.”
“Eigenlijk is het systeem op zich het probleem niet”, relativeert Rik Van de Walle, algemeen directeur van de groene-energiespecialist Aspiravi. “De grote uitdaging zit in de rechtsonzekerheid. Welk systeem de regering ook kiest, de hoofdvraag is: hoelang blijft het overeind? Hogere biomassaprijzen en lagere elektriciteitsprijzen zijn risico’s die je incalculeert wanneer je investeert. Maar wanneer de overheid telkens opnieuw de randvoorwaarden verandert, stopt het. Ik ben mijn vertrouwen voor een stuk verloren. Ik denk niet dat wij de komende jaren nog investeren in nieuwe biomassacentrales.” (LH)
