De Europese Unie gaat onderzoeken in welke mate een gestroomlijnd ‘economisch bestuur’ binnen de Unie mogelijk is. Volgens ceo Karel Lannoo van de denktank Centre for European Policy Studies wordt de inzet schromelijk onderschat.
Volgens u is een drastisch optreden al mogelijk op grond van de bestaande teksten. Karel Lannoo: “Inderdaad. Dat de Europese Commissie zou meekijken in de begrotingen van de lidstaten, stond jaren geleden al in de verdragen! In 2003 is dat helaas afgezwakt, ja, niet op verzoek van Griekenland maar onder druk van Frankrijk en Duitsland. Het is een kafkaiaanse situatie. Er ís nog steeds een procedure voor landen met een ontoelaatbaar tekort. Maar toen in juni vorig jaar duidelijk bleek dat Griekenland een onvoldoende scoorde, is daar gewoon niet naar gehandeld.”
Wat is dan het probleem? Karel Lannoo: “De beurs loopt leeg. De euro valt. En dan spreken ze af om tegen oktober eens te bekijken of er sprake is van een uitzonderingssituatie? Er is geen sense of urgency. En is geen kapitein op het schip. Of liever: er zijn veel te veel kapiteins. En nog steeds is de Europese Commissie onzichtbaar. Van die Olli Rehn, die het nu zou moeten doen, was ik vooraf al niet onder de indruk. Maar nu is het helemaal huilen met de pet op. Hij kan het gewoon niet.”
U bent het ook niet eens met de vele positieve reacties op het plan van 750 miljard? Karel Lannoo: “Absoluut niet. Om te beginnen is er is hierna – en ik vrees dat de 750 miljard niet lang zullen helpen – niets meer mogelijk. Bovendien is de totale omslag in de houding van de Europese Centrale Bank uiterst gevaarlijk. De ECB is een agent geworden voor de ministers van Financiën. ‘Heb je schuldfinancieringsproblemen? Dan kopen wij jouw obligaties wel op. Tegen elke prijs. En als we er verlies op maken, dan is dat maar zo.’ Welnu, als de ECB grote verliezen maakt op die te duur ingekochte staatsobligaties, is de euro niet meer te redden. En als de euro valt, heeft ook Europa zelf er gelegen.”
