‘Er moeten duidelijke richtlijnen komen voor de beoordeling van arbeidsongeschiktheid’

De nog openstaande achterpoorten naar inactiviteit moeten worden gesloten. Zoals het tijdskrediet aan het einde van de loopbaan, de zogenaamde landingsbanen. Dat zegt Trends-redacteur Alain Mouton.

Het aantal bruggepensioneerden daalde in de eerste zes maanden van dit jaar tot 103.572, volgens de jongste cijfers van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA). Dat zijn er 5300 minder dan in dezelfde periode van vorig jaar. Het brugpensioen, nu het stelsel van werkloosheid met bedrijfstoeslag (SWT), is al een tijd minder populair. Sinds 2011, toen de regering-Di Rupo een eerste belangrijke verstrenging doorvoerde, daalt het aantal bruggepensioneerden: 119.219 in 2011, 115.042 in 2012 en 111.347 in 2013.

De neerwaartse beweging is sinds kort versneld. Dat is een gevolg van het beleid van de regering-Michel die het brugpensioen voor de werkgevers duurder heeft gemaakt. Die laatsten zijn nu minder geneigd hun oudere werknemers via dat kanaal in de inactiviteit te duwen. Maar vooral: de leeftijdsvoorwaarden voor brugpensioen zijn aanzienlijk verstrengd. Voor het conventionele brugpensioen is de minimumleeftijd opgetrokken van 60 naar 62 jaar. De leeftijdsvoorwaarden voor SWT bij een herstructurering zijn eveneens verstrengd. Nu kan het nog vanaf 55 jaar. Volgend jaar is het 56 jaar en tegen 2020 kan niemand jonger dan 60 jaar nog met brugpensioen.

Het systeem is op die manier aan het uitdoven en dat is een goede zaak. Het brugpensioen is een van de laatste relikwieën van de vorige eeuw, toen men nog dacht dat er in een economie een vaste hoeveelheid werk was en het terugtreden van een oudere werknemer meteen een nieuwe baan betekende voor een jonge werkzoekende.

Door het strengere SWT-systeem is de werkzaamheidsgraad van de Belgische 55-plussers gestegen naar 41 procent. Dat is echter nog altijd lager dan het Europese gemiddelde. Om de werkzaamheidsgraad verder op te trekken zijn dus nog extra maatregelen nodig.

Nu moeten de nog openstaande achterpoorten naar inactiviteit worden gesloten. Zoals het tijdskrediet aan het einde van de loopbaan, de zogenaamde landingsbanen. Hetzelfde geldt voor het invaliditeitsstelsel.

De landingsbanen zijn wel al verstrengd. Voortaan worden ze afgeschaft voor wie jonger is dan 60 jaar. Maar oudere werknemers dreigen in de invaliditeit te vluchten, ook al hebben ze amper gezondheidsproblemen. Er moeten strengere controles komen en duidelijke richtlijnen voor de beoordeling van de arbeidsongeschiktheid. De werkzaamheidsgraad van 55-plussers kan enkel substantieel stijgen als werkelijk alle stelsels van vervroegde uittreding worden aangepakt.