Egbert Lachaert is kandidaat-voorzitter Open Vld: terug naar de blauwe basisprincipes
Favoriet van de basis en de burgemeesters, en dus een grote kanshebber. Zo wordt de kandidatuur van Egbert Lachaert voor het voorzitterschap van Open Vld ingeschat. Ook zijn uitgesproken liberale sociaaleconomische profiel zou in zijn voordeel spelen.
“Wanneer ik heb besloten me kandidaat te stellen voor het voorzitterschap? Toen Francesco Vanderjeugd een maand geleden zijn ambitie heeft opgeborgen om partijvoorzitter te worden en zich achter Bart Tommelein schaarde. Ik kreeg toen veel telefoontjes van liberale West-Vlamingen met de vraag dat ik me kandidaat zou stellen. Er was behoefte aan iemand die de blauwe basisprincipes scherpstelde.” Dat vertelt Egbert Lachaert aan de telefoon, terwijl hij na de bekendmaking van zijn kandidatuur van afspraak naar afspraak holt.
“Met de liberale basisprincipes bedoel ik dat we opkomen voor de mensen die werken. Mijn boodschap is ook dat iemand recht heeft op alle sociale voorzieningen als hij ons land binnenkomt, maar hij moet dan wel bijdragen”, legt de Oost-Vlaming uit. Dat programma doet aan dat van de N-VA denken. Lachaert repliceert: “Ik wil België niet afbreken, maar ik wil wel een efficiëntere en slankere staat.”
Regering met de PS
Merelbekenaar Egbert Lachaert is naast Bart Tommelein en Els Ampe de derde kandidaat-voorzitter bij de Vlaamse liberalen. Eind maart vinden de verkiezingen plaats. Lachaert wordt gezien als de kandidaat van de donkerblauwe rechterflank. Hij kwam eind november vorig jaar in allerijl terug van een parlementaire missie in Taiwan, toen het ernaar uitzag dat voorzitter Gwendolyn Rutten overstag zou gaan en een paars-groene regering wilde vormen met PS-voorzitter Paul Magnette op basis van een informateursnota die donkerrood kleurde.
“Het paars-groene verhaal is voorbij en momenteel zit onze partij in het defensief”, geeft Lachaert toe. “We kunnen federaal nog altijd uit de boot vallen. Als we toch in een regering stappen, zal het niet makkelijk gaan. Zelfs zonder de N-VA wordt het aartsmoeilijk met de PS een akkoord te schrijven. De socialisten willen de taxshift en de lagere vennootschapsbelasting van de regering-Michel terugdraaien. Dat gaat niet.”
Zijn kritische houding tegenover de PS heeft Lachaert nooit windeieren gelegd. In 2012 haalde hij bij de voorzittersverkiezingen uit het niets 41 procent van de stemmen. “Omdat hij toen een veto stelde tegen een regeringsdeelname met de PS”, zegt een partijtopper. “Gwendolyn Rutten won de verkiezingen en werd onder druk gezet om Lachaert in het partijbestuur op te nemen. Die stroming in de partij moest toch vertegenwoordigd zijn aan de top? Maar Rutten had er geen oren naar.”
Ondertussen is Lachaert in de partij opgeklommen tot fractievoorzitter in de Kamer. “Hij heeft de steun van de burgemeesters en een belangrijk deel van de basis”, zegt een liberale cabinetard. “Een grote kanshebber dus. De mensen die voor de partij werken, zullen eerder Bart Tommelein steunen. Ik verwacht een duel Lachaert-Tommelein met een nipt eindresultaat.”
Expert in arbeidsrecht
Egbert Lachaert is afkomstig uit de donkerblauwe rand rond Gent en werd volbloed liberaal als reactie op een extreemlinkse leraar geschiedenis. Wijlen zijn vader Patrick Lachaert was een tijdlang Vlaams volksvertegenwoordiger voor de Open Vld. Net zoals zijn vader begon Egbert Lachaert zijn loopbaan als advocaat. Hij specialiseerde zich in sociaal recht en arbeidsrecht. “Ik heb dat dertien jaar gedaan en moest meermaals met de vakbonden onderhandelen tijdens sociale conflicten en herstructureringen.”
“Weinig politici kennen de arbeidsmarkt en het arbeidsrecht zo goed als Egbert”, zegt een kabinetsmedewerker. “Hij onderhandelde over die materie tijdens de formatie van de regering-Michel.” Lachaert profileerde zich daarna als een scherp criticus van minister van Werk Kris Peeters (CD&V) en de sociale partners. Die probeerden volgens de Open Vld’er regeringsmaatregelen uit te hollen, zoals de strengere toegang tot het brugpensioen of SWT.
Zijn werk als parlementslid combineert hij met die van eerste schepen in zijn gemeente Merelbeke. Dat betekent dat er minder tijd is voor zijn hobby’s, voetbal en fietsen. “De vrijdagavond naar de voetbaltraining van mijn zoon gaan, is heilig. Elk jaar staat ook een fietsvakantie op de agenda.” Op zijn 26ste, net na zijn stage aan de balie, fietste Lachaert vier maanden door Australië en Nieuw-Zeeland. “Ik heb me nog nooit zo vrij gevoeld als in het Tasmaanse regenwoud”, zei hij daarover.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier