De balans: virologen spelen politici al te gemakkelijk uiteen

De waarschuwing van de virologen en de gezondheidsexperts dat we vlak voor een onbeheersbare derde coronagolf stonden, dwong de regeringen in twee stappen tot een nieuwe lockdown. De politieke schade is groot. Vlaamse en federale excellenties staan tegenover elkaar en ook in de federale regering rommelt het. Dat belooft voor de post-coronatijden, wanneer heikele sociaaleconomische dossiers als de kernuitstap of de pensioenen of tafel komen.

Een massale vechtpartij voor de viswinkel in het dorp van Asterix. Daar leek de Wetstraat de voorbije week op. De coronacijfers zetten experts ertoe aan te waarschuwen voor een derde coronagolf en de druk op de politici op te voeren. Nadat eind vorige week versoepelingen waren uitgesteld, volgden woensdag verstrengingen die in de richting van een derde lockdown gingen.

Zonder het te willen, speelden de virologen de politici op een gemakkelijke manier uit elkaar. Ondanks het feit dat Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) zich uiteindelijk akkoord verklaarde met een vervroegde paasvakantie, weerde Vlaams minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) zich als een duivel in een wijwatervat. Het overlegcomité was amper afgelopen, toen hij in het Vlaams Parlement al verklaarde het totaal niet akkoord te gaan met de sluiting van de scholen. Dat er in coronatijden spanningen zijn tussen de federale en de Vlaamse regering, is normaal. Ook al omdat de N-VA, als grootste partij, Vlaams aan de knoppen zit en federaal in de oppositie. Maar door zijn uithaal zette Weyts ook de Vlaamse regering onder druk. Volgens hem is een wereld “waar IKEA open is en de scholen dicht zijn de mijne niet.”

Een legitieme mening, maar zijn collega Hilde Crevits (CD&V) had zich als Vlaams minister van Economie en Werk wel dubbel geplooid om een totale sluiting van de winkels te vermijden. Geobsedeerd door zijn eigen imago zette Weyts de collegialiteit in de Vlaamse regering op de helling.

Ondertussen besefte de minister niet eens dat hij door de feiten werd ingehaald. Nog voor het overlegcomité van woensdag sloten verschillende scholen de deuren: door besmettingen, maar ook omdat de protocollen om de lessen coronaveilig te laten doorgaan niet realistisch waren. Ben Weyts, tot voor een paar weken met lof overladen voor zijn onderwijsbeleid tijdens de coronapandemie, verliest heel wat van zijn pluimen.

Had de Vlaamse minister van Onderwijs exact een week geleden wat meer compromisbereidheid getoond en gezegd dat een week afstandsonderwijs voor de paasvakantie voor hem aanvaardbaar was, dan was de imagoschade nul geweest.

Ongeleid projectiel

Ondertussen botst het ook in de federale regering. De meerderheidspartijen hebben het gehad met MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez, die langs de zijlijn constant kritiek uit op de beslissingen van het overlegcomité. Hij werpt zich op als de verdediger van de ondernemers en de zelfstandigen, die de grootste slachtoffers zijn van de nieuwe lockdown. Op het kernkabinet kreeg vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken Sophie Wilmès (MR) van premier Alexander De Croo de duidelijke boodschap dat Bouchez moest dimmen. PS-vicepremier Pierre-Yves Dermagne verklaarde zelfs dat het optreden van de voorzitter van de Franstalige liberalen in andere tijden tot de val van de regering had kunnen leiden.

Ook Open Vld zit verveeld met het ongeleide projectiel uit Bergen. Uitgerekend de Vlaamse liberalen hebben in de herfst hemel en aarde bewogen om de MR in de federale regering op te nemen. Partijvoorzitter Egbert Lachaert zit nu met de gebakken peren.

Met het tot de orde roepen van Bouchez is de lont niet uit het kruitvat. Wat als het aantal ziekenhuisopnames de komende maanden op een hoog plateau blijft? Dan is een heropening van de horeca op 1 mei een utopie. Dat wordt het ideale moment voor de MR, om zich te profileren als de verdediger van de geplaagde zelfstandigen.

Een voorsmaakje van de postcoronatwisten

Het politieke gekibbel en gekrakeel belooft weinig goeds voor het beleid na de pandemie. Eigenlijk kregen we deze week een voorsmaakje van de postcoronatwisten. De discussie over de kernuitstap, de arbeidsmarkthervormingen, de pensioenhervorming, die vanaf september besproken moet worden: alles wijst erop dat de regeringspartijen ook daarover een aardig robbertje zullen vechten.