‘Crèche verdient investeringen’

‘De Vlaamse regering devalueert haar ambitie om de kinderopvang naar waarde te schatten als economische hefboom’, zegt Trends-redacteur Roeland Byl.

Door de inflatie betalen we meer bij de bakker, dus waarom zou de crèche niet duurder mogen worden? Dat is de logica van indexaanpassingen, zou je denken. Alleen is er dit jaar wel iets vreemds aan de prijsaanpassing die de Vlaamse overheid toepast. Ouders zien hun factuur met bijna 10 procent stijgen, maar de subsidies die de overheid betaalt voor de werkingskosten van de crèche gaan niet omhoog.

Dat doet de wenkbrauwen fronsen in tijden dat hun energie- en werkingskosten fors stijgen. De overheid schuift die meerkosten af op de ouders. Bovendien is de beslissing onbegrijpelijk, omdat de Vlaamse regering net 115 miljoen aan de sector had beloofd, in een poging de personeelstekorten en het tekort aan opvangplaatsen aan te pakken. Door nu de werkingsmiddelen van de crèches niet mee te indexeren, devalueert de Vlaamse regering haar ambitie om de kinderopvang naar waarde te schatten als economische hefboom.

Want dat is de kinderopvang. Voor de tewerkstelling van vrouwen is kinderopvang cruciaal. Sommige ouders, meestal vrouwen, en grootouders moeten dezer dagen deeltijds werken omdat ze geen opvang vinden. De werkgevers schreeuwen intussen om talent. Meer investeren in kinderopvang moet een no-brainer zijn voor een regering die de werkgelegenheidsgraad wil opkrikken.

Vlaanderen predikt in zijn regeerakkoord een activiteitsgraad van 80 procent. Dan met de ene hand subsidies geven, terwijl je met de andere niet betaalt waar iemand recht op heeft, is ontgoochelend voor een sector die op instorten staat. Een gemiste kans, want er valt echt winst te rapen als we fors in kinderopvang investeren.