‘België heeft een New Deal nodig’

Geld uitgeven is makkelijker dan maatregelen nemen die de factuur betalen, zegt Trends-hoofdeconoom Daan Killemaes.

De economie ondersteunen blijft belangrijker dan de begroting, zegt staatssecretaris voor Relance Thomas Dermine. Het structurele begrotingstekort van 4 procent en de overheidsschuld van 108 procent van het bbp? Dat zijn zorgen voor later, ondanks de stijging van de rentevoeten. De concurrentiekracht? Geen acuut probleem, want de lonen in de buurlanden zullen ook stijgen. De lage werkgelegenheid? Een beetje geduld. Intussen is de werkgelegenheidsgraad gestegen met een Waalse minister van Werk, stelt Dermine fijntjes.

Voor die aanpak viel wat te zeggen. De Belgische economie kwam vrij ongeschonden uit de pandemie. Ook de rest van Europa heeft met een enthousiast keynesiaans beleid de economie vooruitgejaagd. Dat is een breuk met het verleden. Een orthodox begrotingsbeleid heeft het veld geruimd voor een stimuleringsbeleid. De doelstelling van volledige werkgelegenheid heeft prijsstabiliteit verdrongen aan de top van de beleidsagenda.

Dat beleid botst op zijn limieten. De opgezweepte vraag en het haperende aanbod leveren een hardnekkig hoge inflatie op. Het huidige vraagbeleid kan enkel worden voortgezet, als ook het aanbod wordt versterkt. Overheden die spenderen en de vraag aanzwengelen, moeten ook vertellen hoe die vraag kan worden ingevuld. Dat betekent het verhogen van de productiviteit en het versterken van het arbeidsaanbod. Aan dat front blijft het te stil.

Er is een nieuwe maatschappelijke deal nodig. Als de overheid iedereen uit de wind wil houden, zijn er hervormingen nodig om dat beleid op termijn betaalbaar te houden. Geld uitgeven is helaas makkelijker dan maatregelen nemen die de factuur betalen.