Limburg op post

Niet meisjes van 13, maar dames van 58 zijn het die Postina zoekt. Het postorderbedrijf specialiseert in klassieke damestextiel.

” Postina is een dochterbedrijf van de Duitse Ern-Gruppe, een groot postorderbedrijf in Solingen dat als een van de eerste in 1967 de Europese markt liet kennismaken met postorders,” vertelt Els Brouns, zaakvoerder van Postina. “Sinds 1974 verspreiden we catalogi in de Benelux en Frankrijk. Sinds de val van de Muur in 1989 zijn we ook actief in heel Duitsland en drie jaar geleden hebben we onze eerste voorzichtige stappen op de Poolse markt gezet.”

Met negentig mensen haalde de groep Postina vorig jaar een omzet van 1,4 miljard frank. Bijna iedereen is tewerkgesteld in de dienstverlenende firma Uni-Mail in hetzelfde gebouw in Kinrooi. “Uni-Mail werd opgericht in de tijd dat de mijnen in Limburg werden gesloten. Toen profiteerden we van de gunstige mogelijkheden en voordelen voor nieuwe bedrijven.” Uni-Mail zorgt voor de verwerking van de bestellingen en de distributie. De firma is ook verantwoordelijk voor de uitbesteding van de verschillende drukwerken voor de hele Ern-Gruppe.

Postina verdeelt zijn catalogi naar bestaande klanten, meestal vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 58 jaar. Els Brouns: “Het moeilijkst is je geadresseerden te overhalen de catalogus open te slaan. Vooral op de Belgische markt is dat niet altijd eenvoudig.” In andere landen maakt Postina gebruik van sweepstakes, een soort loterij waar een notaris de winnaar al voor de verdeling van de catalogi heeft uitgeloot. Als die persoon dan reageert of bestelt, heeft hij recht op die prijs. In België is deze praktijk verboden door de handelswet van 1991. Daarom moeten we voortdurend naar andere formules zoeken.”

Postina breidde in 1989 zijn gebouwen uit tot een maximum. Verdere expansie is op de huidige locatie onmogelijk. Het enige alternatief is een verhuizing naar een industriezone. Maar dat wil Els Brouns niet: “Het is nu groot genoeg. Ik zou niet willen verhuizen. We liggen in het midden van de dorpskom en dat is zeer aangenaam voor al wie hier werkt. Veel werknemers komen met de fiets naar het werk. In de file staan hoort er niet bij en tijdens de lunchpauze kan iedereen even naar huis. Als de weersomstandigheden en mijn agenda het toelaten, kom ik zelf ook wel eens met de fiets, tot grote lol van de werknemers als ik mijn tweewieler op mijn privé-parking parkeer.”