LIJSTJE ONSCHULD

Marc Buelens
Marc Buelens Professor-emeritus aan de Vlerick Business School.

Wat zeggen managers als ze tegenover de onderzoeksrechter zitten?

De auteur is hoofddocent aan de Universiteit Gent en partner van de Vlerick Leuven Gent Management School.

Reacties: marc.buelens@trends.be

Ik ben volkomen onschuldig.

Hoe kunt u mij nu verdenken?

Ik was helemaal niet op de hoogte.

Daar heb ik medewerkers voor.

Alles wijst erop dat ik dit gedaan zou hebben, maar dat kan niet, want ik ben totaal anders.

Ik doe zulke dingen nooit.

Ik weet het, ik heb de schijn tegen, maar schijn kan erg bedriegen.

Dat zijn details, als ik me met die dingen op mijn niveau ook al moet bezighouden.

Waar rook is, is vuur? En een paardenkeutel dan? Die dampt toch ook?

Je kan uiteraard geen omelet bakken zonder eierschalen te breken.

De revisor ging toch akkoord?

Ik kan elke morgen voor de spiegel gaan staan en mezelf recht in de ogen kijken.

Dat is een gewone praktijk in New York/Silicon Valley/Parijs/Sicilië.

Dat is dagelijkse kost in de hightech/internationale handel/bouw/transportsector.

Ik heb me toch niet persoonlijk verrijkt?

Er is geen enkel bewijs.

Hoe is dat document in het dossier geraakt? (Variatie: hoe is dat product in mijn urine terechtgekomen?)

Als je zelfs de externe accountants niet meer kunt vertrouwen…

Ik heb altijd te goeder trouw gehandeld.

Ik heb mij persoonlijk niets te verwijten.

Ik word hier behandeld als een vulgaire misdadiger.

Het is alsof mijn buurman roept: vuile kinderverkrachter.

Ik ben in die zaak niet eens gehoord.

Voor mij is een woord een woord. Ik heb aan… (een andere volkomen onschuldige) beloofd daar nooit iets over te zeggen.

Mijn gegeven woord is belangrijker dan een belachelijk rechtsartikel.

Ik heb dit alleen gedaan voor het bedrijf/mijn klant/de regio/mensen die me dierbaar zijn.

De pers schrijft ook maar wat ze van horen zeggen hebben opgevangen.

Je bent in dit land toch nog altijd onschuldig tot je schuld voor een rechtbank is bewezen. Dus ben ik onschuldig.

Het was echt business as usual.

Dat was nu eenmaal de normale gang van zaken.

Heb je een idee hoeveel belangen daar toen op het spel stonden?

Dat was toen, in die context, helemaal normaal.

Iedereen deed dat.

Als je de feiten van toen bekijkt met de bril van nu…

Achteraf is het makkelijk praten.

Je moest ook eens middenin de… staan. Dan zou je wel anders spreken.

Ik had misschien beter moeten weten, maar dat is allemaal wijsheid achteraf.

Dat is natuurlijk weer een smerige streek van de Amerikanen/Fransen/Brusselaars.

Dat is natuurlijk weer een smerige streek van de katholieken/socialisten/loge/Trends.

Ik ben naïef geweest, dat is wat ik me vooral verwijt.

Dat is toch een vorm van wettige zelfverdediging.

Ik had moeten weten dat niet iedereen rond mij dezelfde goede bedoelingen had.

Je moest eens weten…

Als we dat ooit hadden bekendgemaakt, dat zou gewoonweg het einde hebben betekend van het hele bedrijf.

Ik was in die periode erg emotioneel. Misschien heeft dat wel mijn oordeelsvermogen beïnvloed.

Kijk, ik stond met mijn rug tegen de muur.

Nu ken ik mijn ware vrienden en die kan ik tellen op de vingers van één hand.

Dat zouden wel dertig mensen geweest zijn die hun baan hadden verloren. Ik moest wel…

Als ik namen zou noemen…

Een beoordelingsfout, dat is de enige correcte manier om dit te benoemen. De rest is laster.

Wat ik vooral erg vind, dat zijn al die lafaards die nu hun staart intrekken.

Iedereen laat mij nu in de steek.

Uiteindelijk ben ik fier dat ik nooit de schuld in andermans schoenen heb geschoven.

Ik kan met opgeheven hoofd de rechtszaal verlaten.

Ach, de meute, die kunnen en willen dat niet begrijpen.

Bekende figuur abc, die zweeg wel toen hij van mij 10.000… ontving.

Dat was een lening natuurlijk.

En politicus xyz, die vroeger zo graag in mijn gezelschap werd gezien…

Toen ik hem dat geld gaf, toen sprak hij wel anders.

Sorry, toen ik die legale schenking aan zijn partij gaf, toen was het van: beste van hier en beste van daar.

Spijt? Wat is dat, spijt? Daar koop je geen boterhammen mee.

Denk je dat hij mij nu al één keer is komen opzoeken? Dat noem ik pas misdadig.

Marc Buelens

Ik kan elke morgen voor de spiegel gaan staan en mezelf recht in de ogen kijken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content