Lessen van een golflegende

Gesprek met Sam Torrance, die de Open van Mauritius moest missen.

De Schot Sam Torrance is 53, maar beleeft zijn tweede jeugd. Hij speelt al twee jaar in de Europese Tour voor senioren en won al even vaak het eindklassement. Eind vorig jaar leverde hem dat de niet onaardige som van 350.000 euro op. Natuurlijk krijgen zijn prestaties nu heel wat minder weerklank dan toen hij als speler de Ryder Cup hielp winnen en 21 Europese toernooien op zijn naam schreef. Of toen hij als kapitein van de Europese ploeg in 2002 op de Belfry de Amerikanen uittelde. Sam Torrance is een levende legende. In Groot-Brittannië werd hij meermaals gedecoreerd (MBE en OBE), en hij is veel meer dan de pionier van de lange putter op het oude continent, zoals sommigen hem beschouwen.

Normaal gezien zou Torrance vorige maand deelnemen aan de Open van Mauritius, een toernooi dat wordt georganiseerd door de Groupe Constance Hotels. Een vingerblessure stak daar een stokje voor. “Een probleem met het bot, misschien tendinitis. Of wie weet jicht,” grapt hij. “Ik moet dringend in behandeling, want het seniorenseizoen begint binnenkort en ik wil daarin blijven schitteren.”

Ook in Amerika spelen de senioren behoorlijk wat toernooien, maar daar staat doorgaans een nulletje meer op de cheque voor de winnaar. “Jay Haas en Loren Roberts verdienden vorig jaar meer dan 3 miljoen dollar,” weet Torrance. “Maar ik heb geen zin om daarom in de VS te gaan spelen. Ik zou dan verschillende keren per jaar voor een paar weken in Amerika zitten, terwijl ik dicht bij mijn familie en drie kinderen wil blijven.”

Torrance werd profspeler in 1968, werd gecoacht door zijn vader Bob en zag hoe de golfsport evolueerde van een verfijnde baltoets en subtiliteit tot een fysiek en mentaal belastende activiteit. “Je blijft voldoende fit als je zes keer per week achttien holes speelt. De rest is een kwestie van soepelheid. Het is vooral het nieuwe materieel dat ervoor gezorgd heeft dat er nu meer op kracht wordt gespeeld. Vroeger, met die houten clubs, moest je vooral precies slaan. En de mentale weerbaarheid, dat is natuurlijk een individuele kwestie. Tiger Woods speelt de Masters zoals wij een wedstrijdje met de vrienden. Niet iedereen kan dat. Ik probeerde ooit bètablokkers om zen te blijven, maar dan valt je adrenaline op nul terug, en dat is nergens goed voor.”

Torrance beschouwt de Europese overwinning in de Ryder Cup 2002 als het hoogtepunt van zijn carrière. “Ik slaagde er toen in om een hecht team te bouwen. Toen ik als kapitein werd aangeduid, ging ik raad vragen bij Alex Ferguson, de coach van voetbalclub Manchester United. Hij zei me dat er geen sterren in een team mogen zijn, dat iedereen eenzelfde behandeling moet krijgen. Ik hield dat in ere, en het lukte. Op dat gebied hebben we een voorsprong op de Amerikanen.”

John Baete