LAVITHAS

Confrontaties

O p een Inside-bericht in Trends van 28 maart jl. kregen we als “recht van antwoord” volgende twee teksten binnengestuurd.

“Op 19 maart 1996 vond in het kader van het onderzoek rond het Haachtse accountantskantoor Bosmans een confrontatie in de lokalen van de gerechtelijke politie te Mechelen plaats. In uw berichtgeving miskent U het geheim van het strafonderzoek en doet U de waarheid geweld aan. Uw voorstelling van de feiten berust op foute inlichtingen, los van de regelmatigheid van de wijze waarop U in het bezit van de verklaringen van de aanwezigen bent gekomen. Ik ga er van uit dat U met miskenning van strafrechtelijke normen in het bezit bent gekomen van verklaringen en deze met het oogmerk om te schaden doelbewust verkeerd weergeeft.

Het artikel vermeldt daarenboven een groot aantal materiële onjuistheden. Zo runde de Heer Bosmans geen 8 doch 4 kantoren. De aankoop van het kantoor te Haacht, onroerend inclusief, werd voor 46 miljoen frank gerealiseerd. Het bestaan van een expertise die zou aantonen dat 12 miljoen BEF te veel werd betaald is mij volstrekt onbekend en naar ik vermoed onbestaand. Graag ontving ik een copie van dit expertiseverslag. Verder beweert U ten onrechte dat Thibaut niet op de hoogte was van de invereffeningstelling van de NV Joseph Bosmans. De door U beweerde tussenkomst van accountant Vanderstichelen n.a.v. de aankooptransactie Bosmans is daarenboven totaal niet gefundeerd. Het is bovendien overduidelijk dat U ten volle de Heer Luc Thibaut steunt door hem in uw blad een forum ter beschikking te stellen waar hij ongecontroleerd en ongecensureerd het strafrechtelijk onderzoek kan beïnvloeden. Het is werkelijk bedroevend dat een sereen onderzoek op deze wijze onmogelijk wordt gemaakt en dit ondanks alle lovenswaardige inspanningen van de onderzoekers. Dat uw blad daarenboven actief meewerkt aan de schending van het geheim karakter van het onderzoek getuigt van weinig eerbied voor de betrokkenen, onderzoekers incluis.

Jan Maes”

Het tweede antwoord luidt als volgt : “Ik heb uw artikel onder rubriek verschenen in uw nummer van 28 maart 1996 met aandacht gelezen. U beweert dat ik n.a.v. de confrontatie dd. 19 maart 1996 zou hebben verklaard “te hebben gehandeld uit liefde voor mijn echtgenoot Jan Maes”. Uw berichtgeving werkt enorm storend nu U meent gerechtigd te zijn passages uit het proces-verbaal van verhoor te mogen weergeven en dit niettegenstaande het geheim karakter van het strafonderzoek. Daarenboven is uw berichtgeving tergend nu ik nooit dergelijke verklaring heb afgelegd. De woorden die U mij ten onrechte in de mond legt wekken de indruk van erkenning van schuld of fout op. Op geen enkel ogenblik heb ik dergelijke verklaring afgelegd. Mijn mandaat was op louter zakelijke motieven gesteund en de uitoefening ervan gebeurde op correcte wijze. Ik betreur dat U mij als een onderdanige en volgzame echtgenote voorstelt. Net zoals dit voor uw berichtgeving geldt, vergist U zich opnieuw.

Colette Reynaert.”