LAURETTE BAKT ZE BRUIN

Drie stunts.

Maandagmorgen schopte federaal minister van Arbeid Laurette Onkelinx weer herrie. In een interview in Gazet Van Antwerpen en het Belang van Limburg kondigde ze aan dat het experiment met de dienstencheque meteen wordt stopgezet. Te populair. Te duur. En volgens haar met een te beperkt jobeffect. Het NCMV – dat in de vorige regering stevig had gelobbyd voor het idee – was witwoedend.

Het is de derde stunt van Laurette Onkelinx. De eerste was het jongerenbanenplan. Het Rosette-banenplan, naar de gelijknamige Waalse succesfilm, verplichtte bedrijven per 25 werknemers een jongere aan te werven. Het verplicht karakter schoot in het verkeerde keelgat van de werkgevers. In het kernkabinet werd weliswaar geen akkoord bereikt en het banenplan ligt nu ter tafel voor verder overleg met de sociale partners.

Maar Onkelinx staat bekend als een pitbull die haar dossiers niet loslaat. Ze is bovendien erg intelligent en dus ook geen makkelijk te pareren tegenstandster. De manier waarop ze het Waals onderwijs in de voorbijgaande jaren heeft aangepakt, is daar een illustratie van.

Tweede stunt was de aankondiging van een nieuw initiatief rond arbeidsduurverkorting die bestaande maatregelen wil groeperen en vervangen. Onkelinx wil ook de invoering van de 38-urenweek. De reactie bleef ditmaal beperkter omdat, naar het voorbeeld van Martine Aubry in Frankrijk met haar 35-urenweek, men erger had verwacht.

Onkelinx heeft met die drie maatregelen de sociale partners nog woester gemaakt dan haar CVP-voorgangster Miet Smet dat ooit met haar eigengereid optreden heeft gekund. En dat wil al wat zeggen.

De drie maatregelen – waarvan twee een duidelijke communautaire basis hebben: jongerenwerkloosheid is een Waals probleem, de dienstencheque had vooral succes in Vlaanderen – zijn een erg merkwaardige interpretatie van het regeerakkoord.

Benieuwd wat de vierde stunt zal worden, want Onkelinx heeft aangekondigd dat ze met het budget van de dienstencheque maatregelen gaat nemen tegen het zwartwerk. Gegarandeerd zal het geen bedrijfsvriendelijk plan worden. De sociale fraude in de werkloosheid en gezondheidszorg zal wel met de socialistische mantel der liefde bedekt worden.

De vraag is nu hoelang premier Guy Verhofstadt dit uitdagend gedrag van de PS-coryfee nog kan dulden. Met het banenplan gaf Verhofstadt in de coulissen nog signalen dat hij de rode furie wel baas kon. Rond de arbeidsduur kwam er geen reactie en nu met de dienstencheque taant de blauwe ster van Verhofstadt nog verder.