Lange afdronk

De voorbije 13 jaar blijken topwijnen een schitterende belegging te zijn geweest.

Albert Frère, de man met de gouden handen, is allicht de bekendste wijnliefhebber in België. Met Château Cheval Blanc, La Tour du Pin en Château Quinault bezit hij drie kastelen om ‘u’ tegen te zeggen. Eind oktober vorig jaar liet hij nog 3000 flessen uit zijn rijk gevulde kelder veilen bij Sotheby’s te Londen en dat bracht de mooie som van 1,2 miljoen euro op. De opbrengst van die verkoop gaat naar de Stichting Charles-Albert Frère, genoemd naar de verongelukte zoon van de rijkste Belg. Nog in België is de briljante wetenschapper Désiré Collen, de stichter van het succesvolle biotechbedrijf Thrombogenics, een gerenommeerd wijnkenner. Ook andere vips vielen voor de charmes van wijn. Zo bezit de Amerikaanse regisseur Francis Ford Coppola (www.franciscoppolawinery.com) enkele Californische wijngaarden, waarvan de wijnen ook bij kenners in de smaak vallen. De Franse acteur Gérard Depardieu kocht in de jaren tachtig al wijngaarden, terwijl tenniskampioene Amélie Mauresmo nooit onder stoelen of banken stak dat ze een goed glas wijn kan appreciëren.

Prijzen: stijgend of dalend?

De kenners zijn het er niet over eens of de wijnprijzen momenteel stijgen of dalen. Het is natuurlijk erg gemakkelijk om u om de oren te slaan met voorbeelden van sterke prijsstijgingen, maar die gelden voor individuele wijnen en voor bepaalde, schitterende jaren. Zo werd voor een fles Lafite-Rothschild, een premier grand cru uit de Paulliac, uit 1952 in 1982 gemiddeld 490 dollar neergeteld, terwijl dat bedrag in 2009 was opgelopen tot 2586 dollar. Wie goed kan rekenen, komt daarmee aan een jaarlijkse return van niet minder dan 70 %. Veel belangrijker lijkt het om de markt in zijn geheel te bekijken. Dat deden Philippe Masset en Jean-Philippe Weisskopf in hun onderzoeksrapport Raise your Glass: Wine Investment and the Financial Crisis. Het onderzoek loopt over de periode januari 1996 tot januari 2009, waarbij ze 400.000 veilingtransacties van courant verhandelde wijnen onder de loep nemen. Een beetje verrassend is de conclusie dat de prijzen van goedkopere wijnen (met een prijs onder 100 dollar) gedaald zijn en dat bordeauxwijnen de grootste averij opliepen. Voor het topsegment van de markt (wijnen met een prijs van meer dan 400 dollar) gelden echter andere wetten. Daar werden aanzienlijke prijsstijgingen opgetekend. Dat blijkt uit de grafiek, waarin de evolutie van de Amerikaanse Russell 3000-index wordt afgezet tegen de GWI-wijnindex, die de auteurs ontwikkelden, en de prijsontwikkeling van de topwijnen. Tussen 1996 en 2008 zetten de GWI-wijnindex en de Russell 3000 een min of meer vergelijkbare ontwikkeling neer, terwijl de absolute topwijnen vanaf 2002 aan een spurt begonnen. (C)

Door Etienne Langerwerf