De recente kopzorgen over Deutsche Bank tonen aan dat de Europese banken nog altijd worstelen met de nasleep van de financiële crisis, acht jaar nadat die is uitgebroken. Niet alleen de aandeelhouders, ook beleggers in bankobligaties lopen nog altijd het risico op aanzienlijke verliezen. Maar de ene bankobligatie is de andere niet, en er is een onderscheid tussen senior- en achtergestelde obligaties. Na een faillissement hebben de bezitters van seniorobligaties voorrang op de houders van achtergestelde obligaties en de aandeelhouders om hun geld terug te vorderen. Ze hebben daardoor meer kans dat ze een deel van hun belegging kunnen recupereren.
Achtergestelde obligaties
De voorbije jaren hebben banken massaal veel achtergestelde obligaties uitgegeven. De reden daarvoor is eenvoudig: anders dan seniorobligaties mogen ze die schuldinstrumenten rekenen bij hun eigen vermogen in plaats van bij hun vreemd vermogen. Zo konden ze hun kapitaalbuffer versterken zonder dat ze nieuwe aandelen hoefden uit te geven, wat zou leiden tot een verwatering voor de bestaande aandeelhouders. Die nieuwe Additional Tier 1-schuldinstrumenten (AT1) hebben zowel kenmerken van gewone obligaties als van aandelen. De AT1-schuldinstrumenten zijn specifiek opgezet om verliezen op te vangen. Als de kapitaalbuffer van een bank onder een bepaalde drempel zakt, verliezen sommige AT1-schuldinstrumenten volledig hun waarde. Andere – de zogenoemde contingent convertibles of CoCo’s – worden omgezet in aandelen. In ruil voor dat hogere risico bieden die achtergestelde obligaties een hoger rendement dan seniorobligaties.
Het onderscheid tussen senior en achtergesteld is nog belangrijker geworden door de nieuwe Europese bail-inregelgeving, die ervoor moet zorgen dat de belastingbetaler niet langer opdraait voor de verliezen bij de banken. De verliezen moeten voortaan in de eerste plaats worden gedragen door de aandeelhouders, maar indien nodig ook door de obligatiehouders en de niet-gedekte spaartegoeden (boven 100.000 euro). Vooral de houders van achtergestelde obligaties zullen in de klappen delen. De achtergestelde obligatiehouders van de Portugese Banco Espirito Santo en vier kleinere Italiaanse spaarbanken verloren zo al hun volledige inleg.
Hoger rendement
Een aantal factoren pleit in het voordeel van bankobligaties. Het hogere rendement is nog altijd een van de grootste aantrekkingspolen van achtergestelde bankobligaties, vooral sinds de Europese Centrale Bank obligaties opkoopt en de obligatierendementen daardoor nog meer naar beneden heeft gejaagd. Bovendien profiteren de banken – een notoir cyclische sector – van de verbeterende economische toestand in de eurozone. De groei blijft aanhouden en de algemene werkloosheid daalt – wat in het verleden altijd heeft geleid tot een lager aantal wanbetalingen op bankkredieten. Tegelijk heeft de strengere regulering de banken ertoe gedwongen hun kapitaalbuffers op te trekken.
Toch raden we aan achtergestelde bankobligaties links te laten liggen en zich niet te laten verleiden door de hogere rendementen. De hogere coupon weegt niet op tegen het risico op verliezen bij een nieuwe financiële schok.
Seniorbankobligaties bieden een iets betere bescherming tegen zulke schokken, al is die bescherming niet absoluut. We raden aan de blootstelling aan seniorbankobligaties te beperken tot enkele procenten van uw beleggingsportefeuille.
DE HOGERE COUPON VAN ACHTERGESTELDE BANKOBLIGATIES WEEGT NIET OP TEGEN HET RISICO OP VERLIEZEN BIJ EEN NIEUWE FINANCIËLE SCHOK.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier