Hoe hedendaagse kunstenaars met cartografie of atlassen hun wereldbeeld uiten: dat is het thema van Mappa Mundi in Villa Empain.
Het zijn bewogen dagen voor de Boghossian Stichting in Brussel. Sinds de ontploffing in de haven van de Libanese hoofdstad Beiroet, doet de familie Boghossian haar best om fondsen te werven voor de wederopbouw. Over Aleppo, die andere verwoeste stad, start op 17 september een tentoonstelling in Villa Empain. Dat is de Brusselse villa uit het interbellum, die de familie restaureerde en omvormde tot een kunstencentrum. De tentoonstelling wordt een digitale ervaring, een primeur voor Villa Empain.
Wie daar niet op kan wachten, kunnen we de expo Mappa Mundi aanraden. Die gaat over hoe kunstenaars met cartografie hun visie op de wereld vertalen. Al eeuwen verraden wereldkaarten ons wereldbeeld. Wie staat in het centrum? Welke vreemde wezens leven aan de rand van de kaart? Waar liggen nog onbekende zones? Tussen James Cook en Google Earth liggen drie eeuwen. In die tijd lijken fysieke kaarten compleet overbodig geworden. Net dan ligt de weg open voor hedendaagse kunstenaars.
Alfred Pacquement, de voormalige directeur van Centre Pompidou, koos zo’n 35 kunstenaars, die werken rond wereldkaarten of het idee van mapping. Sommige doen dat heel poëtisch, zoals Marcel Broodthaers en Alighiero Boetti. Andere zijn ludieker, zoals Wim Delvoye met zijn gigantische kaarten vol verzonnen plaatsen. Nog anderen uiten er geopolitieke kritiek mee, zoals de Palestijnse Mona Hatoum en Andreas Gursky. Van die laatste is de foto Dubai World III te zien: een luchtfoto van de kunstmatige archipel in de Perzische golf, aangelegd in de vorm van een wereldkaart. Als een decadente uitwas van neokolonialisme konden investeerders daar elk een stukje van de wereld kopen. Olafur Eliasson verwijst in zijn zeekaarten al naar de klimatologische ramp die onze planeet te wachten staat als de zeespiegels stijgen.
Mappa Mundi, tot 4 oktober in Villa Empain in Brussel.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier