KOPLOPER

STRUCTURELE PROBLEMEN.

Samen met Hongarije is Polen uitgegroeid tot dé economische leider van Centraal Europa. Vlaams economisch vertegenwoordiger Steven Descamps van Export Vlaanderen in Warschau: “Polen kreeg snel de hyperinflatie van begin jaren negentig onder controle (van 585,8% in ’90 naar 12% in ’98), hervormde zijn bankwezen, zorgde voor een stabiele munt, maakte werk van het privatiseringsproces en opende de markt voor buitenlandse producten en investeerders.”

Na de verkiezingsoverwinning van centrum-rechts in september ’97 kon de huidige coalitie van Solidarnoc en de Vrijheidsunie de politieke stabiliteit van het land bewaren. Descamps: “Deze rustige wissel van de macht is een belangrijk signaal. Polen trekt steeds meer internationale investeerders aan. In ’98 liepen de Foreign Direct Investments (FDI) op tot zo’n 350 miljard frank, zodat het totaal bedrag sinds ’89 de kaap van de 1000 miljard frank ruim overschreden heeft. De buitenlanders worden voornamelijk aangetrokken door een grote binnenlandse markt (ruim 38 miljoen inwoners), de hoge scholingsgraad van de bevolking en de lage lonen ( nvdr – gemiddeld 16.500 frank per arbeider). Belangrijkste sectoren zijn de automobielindustrie ( Opel, Daewoo, Fiat, Isuzu), de financiële diensten (banken) en de voedselnijverheid. Ook grootdistributie doet het goed. Alle buitenlandse ketens – waaronder GIB – hebben zich in

Polen gevestigd.”

Vorig jaar kreeg de sterke groei evenwel een zware klap. Als gevolg van de Russische crisis – de Russische federatie nam tot vorig jaar bijna 7% van de totale export in beslag, deze handel is nu praktisch helemaal stilgevallen – en de status quo in Europa, steeg de Poolse economie vorig jaar minder snel dan verwacht: slechts 4,8% in plaats van de voorspelde 6,1%. Dit jaar wordt zelfs maar 3,5% verwacht. Ook gaan de lonen – zeker voor kaderpersoneel en in de buurt van de hoofdstad – pijlsnel de hoogte in. “Een beginnend universitair mét talenkennis kost de werkgever als snel 35.000 à 40.000 frank per maand”, aldus Peter Vanduyfhuys, projectleider buitenlandse handel van de Kamer van Halle-Vilvoorde: “Een geschoolde werknemer vraagt snel tot 65% van de bij ons gebruikelijke wedden. Maar handenarbeid blijft goedkoop.”

“Nu komen een aantal structurele problemen aan de oppervlakte”, zegt Descamps. “Een aantal moeilijke privatiseringsdossiers – zoals steenkool en petrochemie – zijn op de lange baan geschoven. De sanering van deze sectoren zou naar schatting 250.000 arbeidsplaatsen kosten. Ondertussen is de werkloosheid de jongste zes maanden met 2% gestegen en zit die nu al boven de 11% van de actieve bevolking. Gelukkig heeft de nieuwe regering beloofd snel de telecommunicatie ( nvdr – in ’98 werd 25% van het overheidsbedrijf TPSA naar de beurs gebracht) en de luchtvaartindustrie te liberaliseren. Ook staan twee grote staalbedrijven – Huta Katowice en

Huta Sendzimiera – te koop.”

Eric Pompen