Klassiek geschoold

In restaurant Terborght toont Luc Druyts de regels van de kookkunst.

Jonge koks worden aangemoedigd door de uit Amerika overgewaaide fusion-kitchen ( cross-culture-cooking) en koken wilder en wilder. Aziatische en westerse kooktradities worden samengebracht in één bereiding en alles mag en niets is vreemd. De klassieke gastronoom ziet deze keukenrevolutie met lede ogen aan. Gelukkig is er Terborght, waar traditioneel ingestelde lekkerbekken volop aan hun trekken komen. Terborght ligt aan de Molenbeek, tussen het Domein Huizingen en de E 19 Brussel-Parijs, en is makkelijk te bereiken via afrit 15 Huizingen. Het restaurant heeft zijn onderkomen in een statig, 18de-eeuws gebouw met trapgevel, dat nog dienst heeft gedaan als winkel en als dorpsschool. Het restaurant werd met authentieke materialen, zoals oude leistenen vloeren, eikenhouten balken en glas- en loodramen heringericht. Binnen is het ouderwets gezellig. Dat komt niet alleen door de rustieke omgeving maar ook door Marianne Druyts, die met charme en brio ontvangt en uit een horeca-familie stamt (haar ouders exploiteerden hotel-restaurant De Zalm en Moeder Angèle in Oudenaarde). Achter de schermen staat Luc Druyts aan het fornuis. Hij is een klassiek geschoold vakman en voormalig leraar keukenpraktijk aan de hotelschool Elishout/COOVI.

Terborght heeft enkele specialiteiten, zoals: schaaltje zeetongfilets en langoustines met asperges (850 frank) en gebraden lamszadel of ribstuk met groentenboeket en aardappelgratin (950 frank). Vaste klanten kiezen vooral de marktgebonden suggesties. Voor wijnliefhebbers is er een uitgebreide keuze met zorg geselecteerde Franse wijnen.

Wij kwamen in de vroege zomer en kregen als welkomhapje een zacht maatje dat rechtstreeks uit het vat kwam en werd opgediend met tomaat en een frisse saus van room en citroen. Het voorgerecht bestond uit een in vorm opgebouwde salade van babykreeft en groentenmacedoine, waarbij mesclun en mayonaise kwam (850 frank). Het glas werd gevuld met een Villa Bel Air ’96, een meer dan correcte vol-vettige Graves met exotisch fruit in de afdronk (1350 frank, deze wijn wordt gemaakt door Jean-Michel Cazes, eigenaar van Lynch Bage). Voor het hoofdgerecht werd zeewolf op venkel geflambeerd met pernod (900 frank). De vis kwam op het bord met gewelde botersaus en een bundeltje asperges. Ook werd geproefd van een vroeg gebottelde Saumur Champigny ’98 van Paul Filliatreau, een plezierige wijn met cassis en framboos (975 frank). De smaken uit de wijn sloten aan bij het rood fruit dat met vers gedraaid ijs als nagerecht werd opgediend (200 frank).