King of Sound

Kersvers Agoria-voorzitter én CEO van Alcatel-Lucent Bell Paul Depuydt switcht een kleine versterker aan en haalt zijn basgitaar boven. “Al was het maar enkele minuten, maar ik moet elke dag even met mijn gitaar bezig zijn.”

Passie? Het is iets dat je spontaan in flow brengt.” Dat zegt Paul Depuydt, CEO van Alcatel-Lucent Bell en sinds eind vorige maand ook voorzitter van Agoria, de werkgeversorganisatie van de technologische industrie. Met zo’n resem aan verantwoordelijkheden verwacht je niet meteen een man met een passie. Wel een man met een loodzware agenda. “Klopt. Maar soms is het al voldoende om mijn basgitaar vijf minuutjes vast te houden om mijn passie te bevredigen. Ik zou niet zonder kunnen.”

Want Paul Depuydts passie ligt in de groovy tonen van jazzmuziek. Niet dat hij een zware muzikale opleiding genoten heeft. De handelsingenieur volgde als kind wel twee jaar notenleer en één jaar klassieke muziek. “De rest leerde ik op eigen houtje.” Thuis kreeg hij een brede waaier aan muziek te horen (zijn tweelingbroer Piet, voormalig hoofdredacteur van Trends, is bestuurder van het barokorkest B’Rock). Als zestienjarige ging hij naar een fuif waar alle vrienden platen meebrachten: “Joy Division, Red Zebra, er ging een hele wereld voor mij open. Ik wilde verder op zoektocht, kwam in de funkjazz terecht, en zo in de pure jazz. Het was de muziek vanaf Miles Davis die me echt verliefd maakte.” De klassieke gitaar staat nog steeds in zijn kantoor, maar het zijn de twee basgitaren die het hart van zijn muzikale passie uitmaken.

Meeslepend

Depuydt switcht de versterker aan, zet het volume laag – de kinderen slapen – en begint ogenschijnlijk zonder de minste moeite wat baslijnen te plukken. Intussen vertelt hij verder. “Ik ben enorm geboeid door de cross-over in de muziek. Pop, rock, zelfs klassieke muziek: het is fijn als die samenkomen.” Zelf speelt Depuydt basgitaar in een kleine band. Cre8 brengt covers én eigen nummers. “We repeteren in functie van de optredens die we geven. We hebben een drummer, een gitarist/zanger, een zanger én ik als bassist. Ik mocht daarnaast al enkele keren meespelen bij andere collectieven. Ik leerde daar heel veel van de ervaring van ervaren professionals. Die slepen je letterlijk mee.”

In een band spelen, dat vergt zin voor teamwerk. Is dat bij Alcatel-Lucent Bell ook het geval? Depuydt: “Absoluut. Maar let op: er zijn toch duidelijke verschillen hoor. Muziek vergt heel veel empathie, er is veel onuitgesproken. Muziek heeft veel van doen met intuïtie en feeling. In een bedrijf ben je met duidelijke, afgelijnde materie bezig. Wat overigens niet wegneemt dat je ook in je onderneming moet durven te improviseren. Er wordt ook al eens gejamd, net als in de jazz op vooropgestelde themata. Maar alweer: het improvisatieniveau in muziek overstijgt dat in het bedrijfsleven.”

Er wordt onder muzikanten al eens smalend gedaan over de bassist: het is de gitarist die maar op vier in plaats van zes snaren kan spelen. En na het concert is het steevast de bassist die de groupies schaakt. Depuydt moet er hartelijk om lachen. “Mijn voorliefde voor de basgitaar heeft met de sound te maken. Die is echt ongelooflijk. Het is een ontzettend ritmisch instrument. Ik noem het the king of sound. Als we een concert spelen dat goed klinkt, dan blijf ik twee dagen lang in de wolken, de roes blijft duren.”

Emotie en ratio

Die roes, dat is een emotie. Maar vergt zakendoen niet bij uitstek nuchterheid? Voor Depuydt zijn emotie en ratio niet bepaald elkaars vijanden. “Muziek begint bij wiskunde. En een bedrijf kan niet functioneren als het alleen maar op ratio drijft. Ook enthousiasme en passie zijn nodig in de zakenwereld. Kijk naar een brainstormsessie ergens op locatie. Het valt me altijd op dat vrij denken, lachen en ongestructureerd praten telkens nieuwe inzichten opleveren. Het bewijst voor mij dat emotie en ratio zowel in een bedrijf als bij muziek noodzakelijk zijn. Een muzikant moet eerst zijn partij instuderen, zijn ‘dossier’ leren kennen, en pas nadien interactief in team naar een eindresultaat zoeken.”

Waarna Depuydt verder gaat met de baslijn die hij een half uur eerder begonnen was. Gedempte tonen vullen zijn kantoorruimte. Morgenvroeg de trein in, vergadering in Parijs. (T)

Door Aart De Zitter/Foto Thomas De Boever