Kansen voor zink in 2015

Een ton zink kostte twaalf maanden geleden ongeveer 2050 USD op de London Metals Exchange (LME). De prijs klom vorige zomer naar meer dan 2400 USD, om het jaar af te sluiten op 2150 USD. Zink moest dus naar het jaareinde toe een deel van de winst weer inleveren, maar toch is het basismetaal een van de weinige grondstoffen die 2014 met een positief rendement konden afsluiten.

Tussen 2008 en 2011 was er een fors aanbodoverschot van gemiddeld 1 miljoen ton per jaar op de mondiale zinkmarkt. Dat leidde onvermijdelijk tot hoge voorraden, die in 2012 toenamen tot een historisch recordniveau. De voorraden in de opslagplaatsen die door de LME worden gecontroleerd, zijn de voorbije twee jaar wel opnieuw gehalveerd.

Favoriet basismetaal

Zink prijkt op het favorietenlijstje van heel wat grondstoffenanalisten, en daar zijn een aantal redenen voor. Het aanbodoverschot werd vorig jaar al omgezet in een tekort en verwacht wordt dat dit deficit de komende jaren verder zal uitdiepen. Verschillende grote mijnen naderen het einde van hun economische levensduur en vanwege de hoge overschotten werd de jongste jaren niet of nauwelijks geïnvesteerd in extra productiecapaciteit. In Canada stopte mijngroep Xstrata al de activiteiten bij de Perseverance- en de Brunswick-zinkmijnen. Hetzelfde lot staat de Century-zinkmijn in Australië te wachten.

Century is de op twee na grootste zinkmijn ter wereld en produceerde vorig jaar 400.000 ton zink of 7 % van de mondiale productie. In de topjaren van de mijn was dit zelfs meer dan 500.000 ton. Er worden op dit moment al geen nieuwe ertsen meer ontgonnen en met de bestaande voorraden kan Century het nog tot in het derde kwartaal uitzingen. Eind dit jaar of begin 2016 geeft ook de Lisheen-zinkmijn in Ierland (productie: 165.000 ton per jaar) er de brui aan. Ook in China gaat de zinkproductie in dalende lijn.

Tekort dreigt in 2016

Dat aanbod zal op korte termijn niet worden vervangen. Verschillende nieuwe projecten die enkele jaren geleden al werden aangekondigd, zijn in de planningsfase blijven steken. Door het overaanbod en de lage prijzen was het economisch niet rendabel om ermee door te gaan. Enkel hogere prijzen kunnen een stimulans zijn om de ontwikkeling en ingebruikname van nieuwe mijnen te versnellen, maar alvast dit en volgend jaar zal er weinig extra aanbod bijkomen. Vedanta Resources liet onlangs wel weten te zullen doorgaan met de Gamsberg-zinkmijn in Zuid-Afrika. Die moet tegen 2018 op jaarbasis 250.000 ton zink produceren.

Overigens is er momenteel nog geen tekort aan zinkconcentraat. De flessenhals zit bij de verwerking, waardoor er tekorten zijn op de markt voor geraffineerd zink. De International Lead and Zinc Study Group (ILZSG) voorspelde voor 2014 een deficit van ongeveer 400.000 ton. Dat tekort zal dit jaar verdubbelen. Pas in 2016, als de impact van de mijnsluitingen het grootst is, zal er ook een tekort zijn aan zinkconcentraat. Toch hangen er ook nog een aantal onzekerheden rond zink. Aan de vraagzijde wordt het metaal in de autosector in toenemende mate vervangen door aluminiumlegeringen. De ILZSG verwacht dat de groei van de vraag nog steeds zal toenemen, maar niet meer zo snel als tijdens het voorbije decennium. Dat komt doordat de Chinese overheid nu vooral lijkt in te zetten op het stimuleren van de binnenlandse vraag en niet (of in de mindere mate) in bijkomende investeringen in infrastructuur.

Aan de aanbodzijde is er de overhang van de niet-gerapporteerde voorraden waarvan niemand echt weet welke de omvang ervan is. In tegenstelling tot de in detail gekende LME-voorraden gaat het hier om zink dat dient als onderpand voor financieringsovereenkomsten. Die techniek, waarbij fysiek metaal (vooral koper, aluminium, ijzererts maar dus ook zink) wordt gebruikt om leningen te krijgen, is vooral in China populair en vormt een onderdeel van het ‘schaduwbankieren’. Volgens schattingen van de Australische Macquarie Bank gaat het om meer dan 200.000 ton. Dat zink is dan misschien wel niet onmiddellijk (en zeker niet allemaal tegelijk) beschikbaar, maar het vormt wel een overhang aan de aanbodzijde. Feit is wel dat het marktevenwicht de komende twee jaar zowel bij zinkconcentraat als geraffineerd metaal verder zal verschuiven richting deficit.

Verschillende mogelijkheden

Beleggers die willen inspelen op een verdere klim van de zinkprijs kunnen dat doen via hefboomproducten of trackers. Bij de hefboomproducten heeft BNP Paribas Markets op Euronext 3 Turbo long in de aanbieding met hefbomen die uiteen lopen van 2,7 tot 3,6.

Zink Turbo Long (gemiddeld risico)

Isin-code: NL0006471781

Munt: EUR

Financieringsniveau: 1602,95

Referentieprijs: 2151,5

Stoploss: 1850

Hefboom: 3,11

Koers: 4,41/4,61

Bij deze turbo long is de onderliggende waarde het termijncontract voor de levering van zink in juni 2015 dat op de LME noteert. Het verschil tussen de actuele zinkprijs en de stoploss bedraagt in dit voorbeeld op dit moment iets meer dan 16 %. We merken nog op dat zink in contango noteert. Termijncontracten met een latere afloopdatum zijn dus duurder. Dat maakt dat er een (beperkt) negatief rolrendement is (roll yield).

Beleggers die een tracker boven hefboomproducten verkiezen, kunnen bij ETF Securities terecht. De ETFS Zink noteert op de London Stock Exchange met als tickersymbool GB00B15KY872 (in USD, net als de zinkprijs zelf). De onderliggende waarde is de Bloomberg Zinc Subindex Total Return, een synthetische index (dus niet fysiek) die de prijsevolutie van zink op de LME schaduwt. De jaarlijkse beheersvergoeding bedraagt 0,49 %.