Kandidaten testen met sociale media

Rekruteerders nemen almaar vaker hun toevlucht tot Web 2.0 om vacatures aan te kondigen, de bedrijfs-cultuur te promoten en informatie op te zoeken over kandidaten. Verrassend genoeg gebruiken sommige bedrijven de sociale media ook als testinstrument.

Een van de eerste reflexen van een rekruteerder is de onlinereputatie van kandidaten controleren door hun naam te googelen, hun Facebook-profiel te bekijken en hun LinkedIn-cv te checken – al staat die praktijk steeds meer ter discussie. Met zijn weergaloze virale effect blijkt Web 2.0 ook een ideaal instrument om vacatures te publiceren en geschikte kandidaten te vinden. Een jobaanbieding in 140 karakters op Twitter wordt immers prompt geretweet door de followers van het bedrijf die denken dat er in hun netwerk interesse voor bestaat. Werkgevers kunnen hun vacatures ook verspreiden via een advertentiesysteem op LinkedIn, waarbij leden met een geschikt profiel de vacature op hun homepagina zien verschijnen.

Daarnaast lanceerde de professionele netwerksite Referral Engine een tool waarmee bedrijven passieve kandidaten kunnen opsporen via het netwerk van hun medewerkers. Via de ‘ Recommend’-knop kunnen medewerkers hun bedrijf een vriend met een interessant profiel aanbevelen. Versie 2.0 van de ‘lange arm’, zeg maar. Verschillende rekruteringskantoren, onder meer het Belgische bureau Xpertize, geven een beloning aan wie een kandidaat aanbeveelt die effectief wordt aangeworven. Volgens Vincent De Meerleer, de oprichter van Xpertize, heeft het aanbevelingssysteem intern altijd bestaan, maar de Web 2.0-technieken maken het mogelijk om het blikveld te verruimen en geven het systeem een sterk hefboomeffect.

Sociale netwerken verhogen dan wel de zichtbaarheid van de jobadvertenties, maar overdaad schaadt. “Een Facebook- of Twitter-account met niets dan werkaanbiedingen is uit den boze. Relevante informatie over de sector waarin je actief bent, blijft het voornaamste”, aldus De Meerleer. Als een werkgever en zijn personeel actief zijn op sociale netwerken, versterkt dat ook het beeld van een menselijke bedrijfscultuur. Een goed promotie-instrument bij talentvolle jongeren van generatie y, maar ondanks alles een aanzienlijke tijdsinvestering. Kandidaten zoeken via Web 2.0 is dus een ware trend. Maar kunnen sociale media ook nuttig zijn in de selectiefase? De Meerleer geeft commentaar bij drie initiatieven die dit jaar in het oog sprongen.

CÉLINE DELACHARLERIE